Κοινωνικός έλεγχος του εγκλήματος
Έφη Π. Λαμπροπούλου
Το βιβλίο αναφέρεται σε όλες εκείνες τις διαδικασίες, όπως η κοινωνικο-ποίηση, η εκπαίδευση, η πίεση της ομάδας, η κοινή γνώμη, μέσω των οποίων εξασφαλίζεται η εκπλήρωση των προσ¬δοκιών που έχουν τα άτομα ως μέλη της κοινωνίας. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο αναλύονται και οι τρόποι με τους οποίους η κοινωνία αντιδρά στη συμπεριφορά και στους ανθρώπους που θεωρεί, με τον έναν ή τον άλλο τρό¬πο, ως αποκλίνουσες περιπτώσεις, εγκληματίες, προβλημα-τικούς ή επικίνδυνους. Η αντίδραση εμφανίζεται με πολλές μορφές, ως τιμωρία, εκφοβισμός, μεταχείριση, πρό¬ληψη, απομόνωση, ταπείνωση, και συνοδεύεται από ιδέες όπως εκδίκηση, εχθρότητα, ανταπόδοση, αχρήστευση, συμπόνια ή ανθρωπισμός, ενώ εκείνοι που αντιδρούν είναι η κοινή γνώμη, η δικαιοσύνη, η αστυνομία και το σωφρονιστικό σύστημα.
Στο βιβλίο αναλύεται επίσης, πως η αυξανόμενη κοινωνική πολυπλοκότητα και διαφοροποίηση έχουν αντίκτυπο και στην αναδιοργάνωση της κρατικής αντίδρασης στην παραβατικότητα και τον προσανατολισμό της σε νέες μορφές ελέγχου, οι οποίες δεν έχουν εμφανές κατασταλτικό περιεχόμενο αλλά είναι πιο εκλεπτυσμένες και ευέλικτες (π.χ. ηλεκτρονική παρακολούθηση υπόπτων και καταδικασμένων, έλεγχος του κυβερνοχώρου) και αποβλέπουν κυρίως στην ασφάλεια σε οριοθετημένα περιβάλλοντα (π.χ. χώροι εποπτευόμενης χρήσης ναρκωτικών). 
Το βιβλίο βασίζεται σε πλούσια ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία με εμπειρικές μελέτες και θεωρητικές αναλύσεις.
Δεύτερη αναθεωρημένη και διευρυμένη έκδοση
Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα, Νοέμβριος 2023

 

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Το δημόσιο λογιστικό είναι ένα σύνολο κανόνων που ορίζει τον τρόπο διαχείρισης του δημόσιου χρήματος. Στόχος του δημόσιου λογιστικού είναι η αποφυγή κατασπατάλησης, η καταπολέμηση ενδεχόμενων τάσεων διαφθοράς και η αποφυγή οικειοποίησης δημοσίων πόρων.
Το δημόσιο λογιστικό και το φορολογικό δίκαιο ανήκουν στην κατηγορία του δημοσιονομικού δικαίου. Μια οντότητα δημόσιου χαρακτήρα για να υλοποιεί τους στόχους της, χρειάζεται να έχει έσοδα για να προβαίνει στις απαιτούμενες δαπάνες.
Τα δημόσια έσοδα είναι τα έσοδα που πραγματοποιεί το κράτος για την αντιμετώπιση αναγκών του, τα οποία προέρχονται από τη φορολογία, την επιχειρηματική δραστηριότητα και σε μικρότερο βαθμό, από δωρεές προς στο κράτος.
Τα έσοδα του κράτους πρέπει να υπερτερούν των εξόδων του προκειμένου να εμφανίζεται πλεόνασμα (πρωτογενές), ώστε να συνεχίζει τις δραστηριότητές του χωρίς την προσφυγή του σε δανεισμό -είτε σε εξωτερικό είτε σε εσωτερικό- που οδηγεί σε δημοσιονομικό χρέος
.Η χώρα μας, με βάση το Π.Δ. 54/2018 -από την 01η.01.2025- θα μεταβεί από την ταμειακή, στη δεδουλευμένη βάση. Για τη μετάβαση αυτή, οι οντότητες δημόσιου χαρακτήρα θα στηριχθούν στο προσωπικό των Οικονομικών Υπηρεσιών, στα ERP συστήματα αλλά και στην εμπειρία που έχουν από την εφαρμογή των κλαδικών λογιστικών σχεδίων. Αυτή η νομοθετική πράξη θα επηρεάσει σημαντικά το Δημόσιο Λογιστικό. (Από την εισαγωγή της έκδοσης)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΔΗΜΟΣΙΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ (ΚΛΑΔΙΚΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ)
ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ (ΠΔ 54/2018)
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΦΟΡΕΩΝ ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
IPSAS - ΔΙΕΘΝΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ
ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΠΔ/54/2018 ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΔΑΠΑΝΩΝ
ΠΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΦΟΡΕΩΝ ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΠΗΓΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ - ΟΡΟΛΟΓΙΑ

 

Συνήθης, σχεδόν ανακλαστική αντίδραση παρατηρητών και μελετητών σε φαινόμενα πολιτικής παλινδρόμησης (όπως η εξακολουθητική κατίσχυση του τοξικού δόγματος ΤΙΝΑ, η αποτυχία εγχειρημάτων ενδυνάμωσης των υποτελών, ή η άνοδος της σκοταδιστικής ακροδεξιάς) είναι πως για το πρόβλημα «ευθύνεται η κοινωνία» –είτε διότι οι άνθρωποι «δεν καταλαβαίνουν» είτε διότι οι «μεταβιομηχανικές» συνθήκες δεν ευνοούν, δεν είναι –κατά το κοινώς λεγόμενο–«ώριμες». Ιδωμένες σε ιστορική προοπτική, οι εκτιμήσεις αυτές είναι εξαιρετικά αμφίβολης ακρίβειας, όμως το βασικό τους πρόβλημα είναι ότι υποτιμούν –αν δεν παρακάμπτουν εντελώς– το ρόλο που διαδραματίζει η πολιτική: δημόσιο λόγο και δράσεις που όχι μόνο αντανακλούν αλλά και διαμορφώνουν τις συνειδήσεις. Το ανά χείρας βιβλίο αποσκοπεί στην ανάδειξη αυτής της ειδικής –σχεσιακής– διάστασης, της πολιτικής που διαμορφώνει. Καλύπτοντας σε βάθος ιστορικού χρόνου ευρύ φάσμα θεματικών, που άπτονται τόσο της θεσμικής-κρατικής όσο και της διεκδικητικής-συγκρουσιακής πολιτικής (με ιδιαίτερη εστία τις δράσεις του εργατικού κινήματος), ο τόμος καταγράφει συγκεκριμένα πολιτικά σκεπτικά, και επιχειρεί να φωτίσει τους τρόπους με τους οποίους αυτά επέδρασαν στις εξελίξεις. Μέσα από αυτό το πρίσμα αναδεικνύεται ένα παραμελημένο συμπέρασμα: ότι για τις πάμπολλες κρατικές αποτυχίες (λ.χ., τον εξακολουθητικά ανέφικτο «εκσυγχρονισμό» ή την μη αντιμετώπιση της ανεργίας) αλλά και για σειρά από ατελέσφορα διεκδικητικά διαβήματα (από το Μεσοπόλεμο ως τις μέρες μας) υπεύθυνη δεν ήταν –και δεν είναι– η «κοινωνία», αλλά η ακολουθούμενη πολιτική.

 

Η έρευνα είναι στοιχείο εξέλιξης της επιστήμης της Εγκληματολογίας και ενδυνάμωσης της αυτονομίας της. Στο πλαίσιο αυτό, η Εμπειρική Εγκληματολογία, μέσα από τη συστηματοποιημένη παρουσίαση και κριτική ανάλυση σημαντικών εμπειρικών προσεγγίσεων, συμβάλλει στην ανάδειξη της αλληλεπίδρασης και αλληλεξάρτησης της έρευνας και θεωρίας, παρέχοντας την αναγκαία επιστημονική θεμελίωση στο θεωρητικό και εφαρμοσμένο χαρακτήρα της Εγκληματολογίας. Κάτω απ’ αυτό το πρίσμα, η Εμπειρική Εγκληματολογία βασίζεται σε μεθόδους και στρατηγικές μελέτης της εγκληματικής πραγματικότητας ως ατομικού και κοινωνικού φαινομένου ταυτόχρονα και για το λόγο αυτό χαρακτηρίζεται από σφαιρικότητα και διεπιστημονικότητα. Στην οπτική αυτή, εντάσσεται το παρόν σύγγραμμα, το οποίο έχει την ιδιαιτερότητα του μοναδικού στην Ελλάδα.
Η παρούσα αναθεωρημένη έκδοση, διατηρεί την αρχική δομή ταξινόμησης με βάση την κρατούσα επιστημονική διάκριση της Εγκληματολογίας του περάσματος στην πράξη και της κοινωνικής αντίδρασης και οι επιστημονικές έρευνες κατατάσσονται σε δύο μέρη, ανάλογα με το γενικότερο θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται, ενώ το διευρυμένο εισαγωγικό κεφάλαιο αφιερώνεται στις μεθόδους και τεχνικές των εγκληματολογικών ερευνών.

Στην πλούσια ύλη του βιβλίου αυτού περιλαμβάνονται επιστημονικές έρευνες, από την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική, αντιπροσωπευτικές των τομέων από τους οποίους προέρχονται. Ιδιαίτερη έμφαση αποδόθηκε στα κριτήρια επιστημονικότητας των ερευνών και, κατά κύριο λόγο, στη μεθοδολογία, τη δεοντολογία και το θεωρητικό τους υπόβαθρο. Η προσέγγιση που ακολουθήθηκε ήταν εκείνη της κριτικής παρουσίασης και αξιολόγησής τους, με άξονα τη συμβολή τους στην πρόοδο της εγκληματολογικής επιστήμης, παράλληλα με τη χρησιμότητά τους στο επίπεδο μιας επιστημονικά τεκμηριωμένης, δίκαιης και ορθολογικής αντεγκληματικής πολιτικής.

Την παρούσα έκδοση του κλασικού συγγράμματος της συγγραφέως προλογίζει ο Ομότιμος Καθηγητής Εγκληματολογίας, Ιάκωβος Φαρσεδάκης.
   

 

 Στον Οδηγό πληροφοριακής παιδείας παρουσιάζονται οι βασικές έννοιες, οι αρχές και οι ζητούμενες γνωστικές πρακτικές που αφορούν τη μεθοδολογία αναζήτησης, αξιολόγησης και χρήσης της πληροφορίας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η διαδικασία αναζήτησης πηγών πληροφόρησης περιγράφεται σε μια σειρά πρακτικών βημάτων με αναλυτική εξήγηση των μεθόδων και των τεχνικών έρευνας των πληροφοριακών συστημάτων. Η αξιολόγηση των πηγών πληροφόρησης περιγράφεται ως διαδικασία εφαρμογής κριτηρίων ελέγχου της αξιοπιστίας και της εγκυρότητας του περιεχομένου τους. Στις παραπάνω ενότητες συμπεριλαμβάνονται παραδείγματα και πρακτικές ασκήσεις εμπέδωσης των αναφερόμενων διαδικασιών. Τέλος, θίγονται ζητήματα δεοντολογίας χρήσης της πληροφορίας σχετικά με την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων, την ακαδημαϊκή ακεραιότητα, τη συγγραφή και τη δημοσίευση εργασιών.

Ο Οδηγός μπορεί να αξιοποιηθεί (α) από τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, ειδικά όταν εκπονούν εργασίες, προκειμένου να μπορούν να αναπτύξουν αποτελεσματικές στρατηγικές αναζήτησης πηγών πληροφόρησης, να εφαρμόζουν κριτήρια αξιολόγησής τους και να ακολουθούν τις δεοντολογικές αρχές χρήσης τους και (β) από το ανθρώπινο δυναμικό των ανωτάτων ή/και άλλων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των βιβλιοθηκών, το οποίο μπορεί να αντλεί ιδέες και να προσαρμόζει το περιεχόμενο στις ανάγκες των δικών του προγραμμάτων πληροφοριακής παιδείας.
   

 

 Το βιβλίο έχει ως αντικείμενο την ανεργία, τα διαφορετικά είδη της και τις θεωρητικές της ερμηνείες καθώς και την πολιτική απασχόλησης και τη συμβολή της στην αντιμετώπιση της ανεργίας. Παρουσιάζει την ιστορική εμφάνιση και εξέλιξη της πολιτικής απασχόλησης, τα διαφορετικά είδη της, τους στόχους και την αποτελεσματικότητά τους ως προς την καταπολέμηση της ανεργίας και εισάγει στις διαδικασίες, τις μεθόδους και τις τεχνικές σχεδιασμού και αξιολόγησής τους. Τέλος, πραγματοποιεί μια κριτική επισκόπηση της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για την Απασχόληση και της ελληνικής πολιτικής απασχόλησης την τελευταία εικοσιπενταετία.
 To βιβλίο αναρτήθηκε στις ακαδημαϊκές ηλεκτρονικές εκδόσεις ΚΑΛΛΙΠΟΣ.
   

 

 Το βιβλίο αυτό συνιστά μια πρόταση προβληματισμού, διαλόγου και συνεισφοράς στην κατανόηση της συνεχώς εξελισσόμενης κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας μέσα από μια διεπιστημονική, πολυμεθοδολογική και πολυτροπική ματιά.
 Ο δημόσιος χώρος αποτελεί το διακύβευμα του βιβλίου συνδυαστικά με την επικοινωνιακή δράση και τις εκπαιδευτικές και μαθησιακές λειτουργίες. Η αναμόρφωση του δημόσιου χώρου μέσα από την προσπάθεια απάλειψης των διακρίσεων, προάσπισης των δικαιωμάτων, αποδοχής της διαφορετικότητας και της διαπολιτισμικότητας επιχειρείται να εξεταστεί με την πρόταση και την υιοθέτηση καινοτόμων μαθησιακών διαδικασιών. Η εκπαιδευτική διαδικασία βρίσκεται στο κέντρο μιας διαδρομής που καλείται να συσπειρώσει διαφορετικά ζητήματα μέσα από διαφορετικές δράσεις προωθώντας τον διάλογο και την αναγκαιότητα της επικοινωνιακής δράσης για την αντιμετώπιση της ετερότητας, την αποδοχή και την αναγνώρισή της μέσα από τυπικές αλλά και άτυπες μορφές εκπαίδευσης που στην ουσία συνιστούν πολιτισμική παρέμβαση σε αξιακό, ηθικό, πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Οι ποικίλες μορφές τέχνης, το ευρύτερο μιντιακό πεδίο συνδέονται με την εκπαιδευτική διαδικασία αναδεικνύοντας το ζήτημα της ενδυνάμωσης του κοινωνικού δεσμού, της καταπολέμησης των διακρίσεων, της παροχής ίσων ευκαιριών και της κατοχύρωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Προτείνει εργαλεία, στρατηγικές και δράσεις για την ευαισθητοποίηση, τη συνειδητοποίηση, την απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων, συντελώντας στη διαμόρφωση νέων όρων διαβίωσης, παρέμβασης και δημιουργίας.
 Ο συλλογικός αυτός τόμος εντάσσεται στο πλαίσιο μιας διεπιστημονικής προσέγγισης με την πρόθεση να συνεισφέρει στο διάλογο που σχετίζεται με τη συνολική λειτουργία του δημόσιου χώρου και την εκ νέου διατύπωσή του καθώς και να αναπτύξει τον συλλογισμό σχετικά με τη διαμόρφωση δημόσιων πολιτικών που αγγίζουν τα ζητήματα της διαφορετικότητας, της διαπολιτισμικότητας, της συμπερίληψης. Η κριτική θεωρητική σκέψη, η αναφορά στα πεδία εφαρμογής στην πράξη και η κριτική μεθοδολογία προσέγγισης συνιστούν αναγκαίες συνθήκες για τον εντοπισμό ενός προβλήματος και τον καθορισμό δημόσιας πολιτικής.
 Η διαφορετικότητα, η διαπολιτισμικότητα και η πολυπολιτισμικότητα διαμορφώνονται έτσι ως πόλοι προβληματισμού, τόσο στο θεωρητικό όσο και στο ερευνητικό πεδίο, εφόσον συνιστούν άξονες προβληματισμού, παρέμβασης και προώθησης νέων πεδίων έρευνας λειτουργώντας παράλληλα και ως εστίες αντίστασης στην κατεύθυνση διαμόρφωσης ενός νέου δημόσιου χώρου.
 Επίμετρο: Αύρα Βαζαίου
 Γράφουν: Άρτεμις Αργύρη, Αύρα Βαζαίου, Μαριάννα Κοντολάτου, Αθηνά Σιμάτου, Βάσια Τσώτσου, Μαριάννα Ψύλλα

 

Πε­ρι­φρο­νη­μέ­νη για χρό­νια από την ηγε­μο­νι­κή κουλ­τού­ρα, άγνω­στη ακό­μη και στον κο­ντι­νό πε­ρί­γυ­ρο, σή­με­ρα η ελ­λη­νι­κή γλώσ­σα της Κα­λα­βρί­ας, γκρέ­κο/γκρε­κά­νι­κα, ανε­ξαρ­τή­τως του εάν ομι­λεί­ται και σε ποιο βαθ­μό, με ανα­κτη­μέ­νο το γλωσ­σι­κό κύ­ρος και το κοι­νω­νι­κό της γό­η­τρο, έχει επα­νέλ­θει δυ­να­μι­κά στο προ­σκή­νιο της κοι­νω­νι­κής, πο­λι­τι­κής και οικο­νο­μι­κής ζω­ής της Κα­λα­βρί­ας. Ακό­μη και οι εξαί­σιοι Πο­λε­μι­στές του Ρι­ά­τσε σε αυτήν τη γλώσ­σα μας προ­σκα­λού­σαν την προ­η­γού­με­νη χρο­νιά (2022) να γι­ορ­τά­σου­με την 50ή επέ­τειο από την ανα­κά­λυ­ψή τους.
 Από γλώσ­σα των «τε­λευ­ταί­ων», των paddèki και tamari (άξε­στοι, απο­λί­τι­στοι), όπως ο αστι­κός κό­σμος του Ρη­γίου της Κα­λα­βρί­ας (Reggio di Calabria) χα­ρα­κτή­ρι­ζε τους ορε­σί­βι­ους πλη­θυ­σμούς από τα ελ­λη­νό­φω­να χω­ριά του Ασπρο­μό­ντε κά­θε φο­ρά που κα­τέ­βαι­ναν στην πό­λη, τώ­ρα έχει ανα­χθεί σε σύμ­βο­λο μι­ας ευγε­νούς πα­ρά­δο­σης κι ενός έν­δο­ξου πα­ρελ­θό­ντος με ανα­γω­γές στη Με­γά­λη Ελ­λά­δα και στο Βυ­ζά­ντιο σύμ­βο­λο, το οποίο όλοι προ­σπα­θούν να οικει­ο­ποι­η­θούν: Δή­μοι, Σύλ­λο­γοι, πο­λι­τι­κά σχή­μα­τα, εται­ρεί­ες επι­ζη­τούν τον προσ­δι­ο­ρι­σμό γκρε­κά­νι­κο/α. Οι χθε­σι­νοί paddèki τώ­ρα είναι «τα εγ­γό­νια του Ομή­ρου» και η γλώσ­σα τους σύμ­βο­λο υπε­ρη­φά­νει­ας για όλη την Επαρ­χία του Ρη­γίου –αν όχι για όλη την Κα­λα­βρία.
 Η χρή­ση του πα­ρελ­θό­ντος και πώς αυτό επι­στρα­τεύ­ε­ται για να κα­λύ­πτει ανά­γκες του πα­ρό­ντος δεν είναι πρω­το­φα­νές στην αν­θρώ­πι­νη ιστο­ρία. Το ερώ­τη­μα είναι πώς φθά­σα­με ως εδώ, στη ση­με­ρι­νή «ανα­γέν­νη­ση» του γκρέ­κο και στα ποι­κί­λα τε­κται­νό­με­να γύ­ρω από αυτό. Απά­ντη­ση σε αυτό –και σε άλ­λα συ­να­φή– έρ­χε­ται να δώ­σει το βι­βλίο αυτό. Αφη­γού­με­νο τις πε­ρι­πέ­τει­ες της γλώσ­σας και του κό­σμου της –μέ­σα από μία πο­λυ­ε­τή επι­τό­πια έρευ­να– έρ­χε­ται να προ­σθέ­σει μια μι­κρή ψη­φί­δα στο εξαι­ρε­τι­κά εν­δι­α­φέ­ρον αν­θρω­πο­λο­γι­κό μω­σα­ϊ­κό του Νό­του της γει­το­νι­κής μας χώ­ρας, κα­θώς και στην Αν­θρω­πο­λο­γία της Με­σο­γείου.

 

Το βιβλίο Όψεις Εργασιακής Ενσωµάτωσης των Προσφύγων διασταυρώνεται µε τον αποτρεπτικό χαρακτήρα της µεταναστευτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και µε τη διαδικασία αποδιάρθρωσης της εγχώριας κοινωνικής πολιτικής κατά την τελευταία δεκαπενταετία.
Το πλαίσιο υποδοχής των προσφύγων και η απουσία στοχευµένων πολιτικών απασχόλησης λειτουργούν, εµμέσως, προπαρασκευαστικά για τη διοχέτευσή τους στις πιο επικίνδυνες, κακοπληρωµένες και απαιτητικές θέσεις εργασίας σε τοµείς όπου η ελληνική οικονοµία έχει ανάγκη από φθηνό εργατικό δυναµικό (τουρισµός, εστίαση, αγροτικός χώρος).
Οι έννοιες της ατοµικής ευθύνης, της ευελιξίας και της απασχολησιµότητας δεσπόζουν στο λεξιλόγιο των πολιτικών απασχόλησης ενδυναµώνοντας µια δυσοίωνη εργασιακή και, κατ’ επέκταση, κοινωνική προοπτική.

 

Το βιβλίο παρουσιάζει την ιστορική διαδρομή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κύπρου από την πρώτη δημόσια παρουσία του μέσω της εφημερίδας Πυρσός τον Νοέμβριο του 1923 μέχρι και την, άτυπη, διάλυσή του στο 5ο Συνέδριό του τον Νοέμβριο του 1944. Μέσω της χρήσης πληθώρας πρωτογενών πηγών (κομματιοκές εφημερίδες δημοσιεύματα του Τύπου της εποχής, εσωτερικά κομματικά δελτία, αρχεία της Γ’ Διεθνούς, γραπτές και προφορικές μαρτυρίες στελεχών του ΚΚΚ, αρχεία της βρετανικής αποικιακής διοίκησης), η πλειοψηφία των οποίων ήταν άγνωστη μέχρι τώρα, αναδεικνύονται μια σειρά ζητημάτων που επηρέασαν για περισσότερες από δύο δεκαετίες των πολιτική ιστορία της Κύπρου:
 ·       Οι κατευθύνσεις και οι αλλαγές της κεντρικής πολιτικής γραμμής του Κόμματος
 ·       Η παρέμβαση στο εργατικό κίνημα
 ·       Η στάση των κύπριων κομμουνιστών απέναντι στο εθνικό ζήτημα και οι αλλαγές ανάλογα με τις εξελίξεις της εκάστοτε συγκυρίας
 ·       Η πολιτική δράση του ΚΚΚ μετά την εξέγερση των Οκτωβριανών
 ·       Οι σχέσεις του ΚΚΚ με τους Τουρκοκύπριους
 ·       Οι εσωκομματικές αντιπαραθέσεις και αντιφάσεις
 ·       Η οργανωτική δομή και οι καταστατικές αλλαγές
 ·       Η απόφαση για τη δημιουργία πλατιού νόμιμου κόμματος που οδήγησε στην ίδρυση του ΑΚΕΛ
 ·       Η σύνδεση του ΚΚΚ με το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα
 ·       Η σχέση ΚΚΚ-ΑΚΕΛ
  Η πρωτοτυπία του εγχειρήματος συνίσταται αφενός στην παρακολούθηση των πολιτικών και οργανωτικών αλλαγών ανάλογα με την εκάστοτε χρονική περίοδο, αναδεικνυόμενη έτσι η σχέση αιτίου- αποτελέσματος και αφετέρου στο ότι προβάλλονται με πληρότητα και σαφήνεια γεγονότα που δεν είχαν τύχει της δέουσας ερευνητικής προσοχής μέχρι τώρα: οι εσωτερικές διαμάχες, οι επαφές με την Κομιντέρν, η προεργασία για τη δημιουργία του ΑΚΕΛ, η δύσκολη και αντιφατική σχέση του ΚΚΚ με το ΑΚΕΛ κ.α

 

 Στο πλαίσιο της ανά χείρας μελέτης  αναλύεται η έννοια της τεχνητής νοημοσύνης και η ηθικο-συνταγματική προβληματική που αυτή γεννά. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στα ηθικο-συνταγματικά ζητήματα που αναδύονται εξ αιτίας διαφόρων εφαρμογών της, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε έναν νέο ψηφιακό συνταγματισμό.
 Η εργασία διαρθρώνεται σε δύο βασικά μέρη. Στο γενικό μέρος επιχειρείται να ορισθεί η τεχνητή νοημοσύνη, αναλύονται κάποιες ενδεικτικές εφαρμογές, συζητείται η ηθική, φιλοσοφική και συνταγματική προβληματική και εξετάζεται κριτικά τόσο το κείμενο, όσο και το προτεινόμενο νομοθετικό πλαίσιο. Παράλληλα, ερευνώνται τα ζητήματα που αφορούν στην απόδοση ευθυνών σε σχέση με τις ενέργειες της τεχνητής νοημοσύνης, ενώ θίγεται και το ειδικό ζήτημα της αναγνωρίσεως νομικής προσωπικότητας σε μηχανές. Στο ειδικό μέρος συζητούνται τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης που σχετίζονται με την παροχή υπηρεσιών υγείας, την απονομή της δικαιοσύνης και τη διεξαγωγή εκλογών. Η συνολική έρευνα και η επιλογή των επί μέρους ζητημάτων οδηγεί σε έναν ψηφιακό συνταγματισμό, δηλαδή στη συνδιαμόρφωση ενός συνταγματικού πλαισίου από την τεχνολογία. Στη συνέχεια διατυπώνονται ορισμένες βασικές αρχές για την ορθολογική αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης. Στο τέλος εκτίθενται τα κεντρικά συμπεράσματα της μελέτης.
 Η μελέτη επιχειρεί να θέσει υπό το πρίσμα του φιλοσοφικού και συνταγματικού στοχασμού ένα ζήτημα αιχμής, τόσο από άποψη τεχνολογική όσο και από άποψη νομική. Πρόκειται για ένα φλέγον θέμα και είναι σημαντικό προτού ληφθούν οποιεσδήποτε αποφάσεις περί νομοθετήσεως σχετικά με αυτό να υπάρξει ένας διάλογος που θα αναλύσει  και θα φωτίσει τις διαφορετικές εναλλακτικές νομοθετικές προσεγγίσεις. Στόχος της εργασίας δεν είναι να δαιμονοποιήσει την τεχνητή νοημοσύνη σαν αυτή να αποτελεί εχθρό που απειλεί την ανθρωπότητα, αλλά να εξετάσει τους τρόπους κατά τους οποίους αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί προς όφελος της. Δεν είναι εχθρός μας η τεχνολογία. Δεν είναι ούτε δέον ούτε σκόπιμο να σκεφτόμαστε τεχνοφοβικά, είναι, όμως, απαραίτητο να λειτουργούμε ανθρωποκεντρικά.

 

 Οι βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 αποτελούν τις πρώτες εκλογές μετά τον «διπλό εκλογικό σεισμό» του 2012, οι οποίες δεν διεξήχθησαν υπό κατάσταση έκτακτης ανάγκης που επέβαλε η οικονομική κρίση και τα μνημονιακά μέτρα τα οποία τη συνόδευσαν. Πολλοί θεώρησαν ότι οι εκλογές αυτές σηματοδότησαν την επιστροφή στην «κανονικότητα» και το κλείσιμο του κύκλου πολιτικής ρευστότητας που είχε ανοίξει μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου τον Μάιο του 2010. Ο συλλογικός τόμος «Η εκλογική συμπεριφορά των Ελλήνων. Ανάμεσα στα Μνημόνια και την Πανδημία» στηρίζεται στην ολοκληρωμένη μετεκλογική έρευνα της Prorata SA σε συνεργασία με το Κέντρο Πολιτικών Ερευνών του Παντείου Πανεπιστημίου. Πρόκειται για την τελευταία έρευνα μεγάλης έκτασης που διεξήχθη λίγο πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας. Η βάση δεδομένων συμπληρώνεται με επιπλέον δεδομένα (τέσσερα κύματα εντός της COVID-19 συγκυρίας. Ο συλλογικός τόμος που περιλαμβάνει εννέα μελέτες αποτελεί ένα εργαλείο για την ανάγνωση και κατανόηση της σημερινής συγκυρίας και των εκλογικών γεγονότων ενόψει των ερχόμενων εκλογών.
 Συγγραφείς του τόμου: Μιχάλης Σπουρδαλάκης, Χρύσανθος Δημ. Τάσσης, Μάνος Τσατσάνης, Γιάννης Τσίρμπας, Νίκος Δεμερτζής, Γιώργος Γεωργαράκης, Βάλια Αρανίτου, Παναγιώτης Κουστένης, Γεράσιμος Μοσχονάς, Άγγελος Σεριάτος, Βασιλική Γεωργιάδου, Λαμπρινή Ρόρη, Κώστας Ελευθερίου, Άγγελος Χρυσόγελος 

 

 

Λογοτεχνική γραφή καλουπωμένη σε ερωτήματα που απασχολούν τους ιστορικούς ή πολιτισμική ιστορία που φοράει το κοστούμι της λογοτεχνίας; Δέκα (και δύο) ιστορίες για την Αυστραλία, δέκα ιστορίες για την μετανάστευση, δέκα ιστορίες για τους ανθρώπους της, δέκα ιστορίες για το 1964. Γιατί, τι νόημα έχει μια ιστορία στην οποία απουσιάζει ο ίδιος ο άνθρωπος; Συνεχίζοντας μία προβληματική που ξεκίνησε με το βιβλίο του "Οι Καταραμένοι", ο συγγραφέας επιχειρεί να προσεγγίσει τον σκληρό πυρήνα της ιστορικής πραγματικότητας και τον τρόπο με τον οποίον το άτομο, εν προκειμένω ο μετανάστης στους "Αντίποδες", τοποθετείται στο κάδρο της «μεγάλης ιστορίας», μέσα όμως από μια άλλη μανιέρα: σε αυτήν, το πραγματικό μπερδεύεται με το φανταστικό, οι οικογενειακές μνήμες με τη μυθοπλασία, αυτό που συνέβη με εκείνο που θα μπορούσε να έχει συμβεί

 

Τον Οκτώβριο 2022, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέληξαν σε μια πολιτική απόφαση-σταθμό στην ιστορία των χρηματοοικονομικών: Ο Κανονισμός για τις Αγορές Κρυπτονομισμάτων (Markets in Crypto-Assets, MiCA Regulation) αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία και διευρύνει το πεδίο εφαρμογής σε νέα πεδία: κρυπτονομίσματα και ξέπλυμα χρήματος, προστασία καταναλωτών, αξιοπιστία συναφών εταιρειών, αλλά και περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αφού η έκδοση («εξόρυξη») κρυπτονομισμάτων απαιτεί ισχυρή υπολογιστική ισχύ, δηλαδή πολύ μεγάλη κατανάλωση ηλεκτρισμού. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πρωτοπόρος στη θέσπιση κανονιστικού πλαισίου για τα κρυπτοστοιχεία, και ως εκ τούτου, αναμένονται επιδράσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. 
     Μια μελέτη με στόχο την αποσαφήνιση του ρόλου των εικονικών νομισμάτων στη λειτουργία και ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας, με προτάσεις για την ορθολογική και αποδοτική διαχείρισή τους, οικονομικά, αλλά και κοινωνικά και ως εκ τούτου με την ένταξή τους στο κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο. Μια οικονομική, κοινωνική και νομική διάσταση ενός ιδιαίτερα πολύπλοκου σύγχρονου μέσου διεθνών οικονομικών συναλλαγών, σε τέσσερα κεφάλαια:
 σκιαγράφηση του τοπίου της χρηματοπιστωτικής αγοράς στην Ευρωπαϊκή Ένωση,
 νέες προκλήσεις της χρηματοοικονομικής μηχανικής, σε έναν κόσμο σε διαρκή κρίση,
 «αποκωδικοποίηση» της λειτουργίας των κρυπτονομισμάτων: από το τεχνολογικό υπόβαθρο του Blockchain και τους τρόπους αγοράς κρυπτονομισμάτων, μέχρι τις πιο σύγχρονες ψηφιακές τράπεζες και αγορές κρυπτονομισμάτων
 και τέλος, το νομοθετικό πλαίσιο: τα κρυπτονομίσματα ως αντικείμενο-μέσο τέλεσης εγκλημάτων, με αναφορά στους σχετικούς κανόνες de lege lata και de lege ferenda.
 Ένα προκλητικό πεδίο που εισάγει ό,τι πιο σύγχρονο, τεχνολογικά, στον εύθραυστο κόσμο της χρηματοοικονομικής. 

 

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μία πολύ σημαντική ανάλυση του τι πραγματικά συμβαίνει κεκλεισμένων των θυρών τόσο κατά τη διάρκεια ενός προγράμματος οικονομικής διάσωσης όσο και μετά από αυτό.
 Κατά την τελευταία δεκαετία, πέντε κυβερνήσεις κρατών της Ευρωζώνης που αντιμετώπιζαν οικονομικές δυσκολίες, έλαβαν βοήθεια από διεθνείς δανειστές, υπό τον όρο ότι θα εφάρμοζαν ορισμένες πολιτικές οι οποίες θα προσδιορίζονταν σε Μνημόνια Συνεργασίας. Πώς, άραγε, διεξήχθησαν οι διαπραγματεύσεις μέσα σε αυτό το πλαίσιο; Τι περιθώριο ελιγμών διέθεταν οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών; Μετά την αιρεσιμότητα, σε ποιο βαθμό οι κυβερνήσεις ήταν πρόθυμες και ικανές να αναστρέψουν τις αλλαγές που τους είχαν επιβάλλει οι διεθνείς δανειστές;
 Το βιβλίο αυτό εξερευνά τους περιορισμούς των κυβερνητικών στελεχών των πέντε χωρών της Ευρωζώνης που μπήκαν σε προγράμματα διάσωσης, τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά την κρίση, από το 2008 έως το 2019. Οι συγγραφείς δείχνουν ότι, παρά τις διεθνείς πιέσεις των αγορών και την αιρεσιμότητα, οι κυβερνήσεις διέθεταν περιθώριο ελιγμών κατά τη διάρκεια ενός προγράμματος προσαρμογής και ότι κατόρθωσαν να υποστηρίξουν, να αντισταθούν, να διαμορφώσουν ή να αναστρέψουν κάποιες από τις πολιτικές που απαιτούσαν οι εξωτερικοί δρώντες. Υπό ορισμένες συνθήκες, οι εγχώριοι δρώντες κατόρθωσαν, επίσης, να αξιοποιήσουν τους περιορισμούς της αιρεσιμότητας προς όφελός τους.
 Στο Αξιοποιώντας τους περιορισμούς αποδεικνύεται ότι, μετά από ένα πρόγραμμα διάσωσης, οι κυβερνήσεις διαθέτουν τη δυνατότητα να αντιστρέψουν τα μέτρα εκείνα που θα τους αποφέρουν τα μεγαλύτερα εκλογικά οφέλη με το χαμηλότερο δυνατό κόστος. Οι συγγραφείς ερμηνεύουν με πολύτιμη οξυδέρκεια τους καθοριστικούς παράγοντες: τη διαπραγματευτική μόχλευση, τη σημασία της αξιοπιστίας και τα όρια της αιρεσιμότητας.  Τα ευρήματα τους μπορούν να εμπλουτίσουν τις διαδικασίες ευρωπαϊκών και διεθνών δανεισμών κατά τη διάρκεια μελλοντικών κρίσεων.
 Το βιβλίο είχε επιλεγεί ανάμεσα στους τέσσερις επικρατέστερους υποψηφίους για το βραβείο καλύτερου βιβλίου για το 2021 του University Association for Contemporary European Studies (UACES). 
   

 

Εθνικισμός και ετερότητα
Τιμητικός τόμος για τον Στέφανο Πεσμαζόγλου
Συλλογικό έργο
Κείμενα
Bruce Robbins, Λάμπρος Μπαλτσιώτης, Σωτήρης Βαλντέν, Σταύρος Ζουμπουλάκης, Σάββας Ε. Τσιλένης, 
Νίκος Κ. Αλιβιζάτος, Λίνα Βεντούρα, Λεωνίδας Εμπειρίκος, Καλλιρρόη Δαφνά, Damla Demirözü, Ευθύμιος Παπαταξιάρχης, Δημήτρης Χριστόπουλος, Δέσποινα Παπαδημητρίου, Γιώργος Φαράκλας, Γιάνης Γιανουλόπουλος, Βασιλική Γεωργιάδου, Αλέξης Ηρακλείδης, Χρήστος Ηλιάδης
Επιμέλεια
Γρηγόρης Ανανιάδης, Στέφανος Παπαγεωργίου, Χριστίνα Κουλούρη
Στρατευμένος στις ιδέες του και διανοούμενος με διακριτή δημόσια δράση, ο Στέφανος Πεσμαζόγλου υπήρξε ταυτόχρονα ερευνητής, συγγραφέας και δάσκαλος στο Πάντειο Πανεπιστήμιο επί είκοσι επτά έτη. Διεκδικώντας τη δική του ρωγμή στις επιβεβλημένες κανονικότητες, βιώνοντας ως υπαρξιακή πρόκληση την επιτάχυνση της ιστορίας από τον Μάη του ’68 και μετά, νιώθει να ζει σε μια συνεχή δίνη, ευαίσθητος δέκτης των καταιγιστικών ιστορικών εξελίξεων που ακολούθησαν. Όπως προκύπτει και από τη χειμαρρώδη, αφοπλιστικά ειλικρινή συνέντευξη που συνεισφέρει σε αυτό τον τόμο, ο Πεσμαζόγλου ακολούθησε μια πορεία συνεχών «ανακαλύψεων», αποτυπωμένη στα «νήματα» –ασυνείδητα κατά τον ίδιο– που διατρέχουν το πολυσχιδές επιστημονικό έργο και τις δημόσιες παρεμβάσεις του.
Στο βιβλίο συναντώνται φίλοι και συνάδελφοί του από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με τους οποίους διασταυρώθηκε σε διαφορετικές στιγμές αυτής της διαδρομής. Δεν πρόκειται απλώς για μια συλλογή άρθρων με διαφορετικά θέματα, αλλά για συμβολή σε ένα διεπιστημονικό πεδίο, με επίκεντρο τα εθνοτικά ζητήματα και τα προβλήματα του εθνικισμού που αποτέλεσαν σταθερές της δουλειάς του – προϊόν των δικών του εμπειριών, από τη σχολική εκπαίδευση και τις αποσιωπήσεις της μέχρι τους πολέμους στη Γιουγκοσλαβία, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τα ζητήματα μειονοτήτων και μεταναστών. Τα δεκαεννέα άρθρα που συγκεντρώθηκαν εδώ οικοδομούν γέφυρες με τους τομείς που καλλιέργησε –κοινωνιολογία, κοινωνική θεωρία, πολιτική φιλοσοφία, κοινωνική και πολιτική ιστορία– και καλύπτουν μια μακρά ιστορική περίοδο από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα, αναλύοντας γλωσσικά, πολιτικά και ιδεολογικά φαινόμενα και ανατέμνοντας την εξωτερική και εσωτερική πολιτική στη βραχεία και στη μακρά διάρκεια. Οι θεωρητικές πραγματείες συνυπάρχουν με τις εμπειρικές έρευνες, η τεκμηρίωση με την ανάλυση, σε ένα συλλογικό έργο που ανανεώνει τον διάλογο για τις ταυτότητες και τις ετερότητες, αξιοποιώντας τα ερευνητικά κεκτημένα των τελευταίων δεκαετιών.

 

Οργανωμένο Έγκλημα
Πάντειο Ιστοσελίδα – Νέα βιβλία μελών ΔΕΠ

Στο έργο «Οργανωμένο Έγκλημα» παρουσιάζεται και αναλύεται το σύνθετο εγκληματικό φαινόμενο της οργανωμένης εγκληματικότητας τόσο από ποινικοδικαιική όσο και από εγκληματολογική σκοπιά. Στο πρώτο μέρος του έργου αναλύονται θεωρητικά τα ποινικά, εγκληματολογικά και κοινωνιολογικά θεμέλια της δράσης των εγκληματικών οργανώσεων, ενώ στο δεύτερο μέρος επιχειρείται ανάλυση των εγκληματολογικών φαινοτύπων και ερμηνεία των ποινικών διατάξεων των επιμέρους εγκλημάτων που συνηθέστερα διαπράττονται από εγκληματικές οργανώσεις. Η συστηματική συν-ανάγνωση των αναλύσεων επιτρέπει την εις βάθος κατανόηση του ποινικού φαινομένου και θέτει τις βάσεις για μία συστηματικά δομημένη και αποτελεσματική αντεγκληματική πολιτική κατά του οργανωμένου εγκλήματος. Ταυτόχρονα το έργο παρουσιάζει σε βάθος τις διασυνοριακές και υπερεθνικού χαρακτήρα όψεις του οργανωμένου εγκλήματος παρουσιάζοντας το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο αλλά και τις σύγχρονες προκλήσεις στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του ποινικού φαινομένου. Η έρευνα του Ο.Η.Ε. για το οργανωμένο έγκλημα στα δυτικά Βαλκάνια που ολοκληρώνει το έργο επιτρέπει τη συναγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για την πραγματική εικόνα του διασυνοριακού οργανωμένου εγκλήματος στη γεωγραφική μας περιοχή και τη συγκριτική αντιμετώπιση του στην ποινική πράξη.
Το έργο ως ένα πολύτιμο εγχειρίδιο-βοήθημα για την κατανόηση του Οργανωμένο Εγκλήματος απευθύνεται σε φοιτητές, ερευνητές, στον εφαρμοστή του δικαίου και στους επαγγελματίες του συστήματος απονομής ποινικής δικαιοσύνης, στον ποινικό νομοθέτη, καθώς και σε όσους επιθυμούν μία βαθύτερη και ουσιαστικότερη ενασχόληση και κριτική προσέγγιση του οργανωμένο εγκληματικού φαινομένου.
Το έργο έκτασης περί τις 1000 σελίδες εντάσσεται ως τόμος 7 στη Σειρά Εκδόσεων «Ποινικό Δίκαιο, Αντεγκληματική Πολιτική και Ανθρώπινα Δικαιώματα» του εργαστηρίου - Κέντρου Ποινικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου, η οποία τελεί υπό την επιστημονική Διεύθυνση του Επικ. Καθηγητή Ποινικού Δικαίου Δημήτρη Ζιούβα.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
ΜΕΡΟΣ Α. Ποινικά, εγκληματολογικά και κοινωνιολογικά θεμέλια
1. Βασική ποινική και εγκληματολογική θεώρηση του οργανωμένου εγκλήματος – Εγκληματολογικές θεωρίες και ποινικό πλαίσιο
2. Υπερεθνική οργανωμένη εγκληματικότητα – Εννοιολογική οριοθέτηση και ποινικοδογματικοί προβληματισμοί
3. Κοινωνιολογία εγκληματικών οργανώσεων τύπου «μαφίας»
ΜΕΡΟΣ Β. Εγκληματολογικοί φαινότυποι και ερμηνεία ποινικών διατάξεων
4. Εμπορία ανθρώπων: Το Πρωτόκολλο του Ο.Η.Ε. – Πρακτική εφαρμογή, πρόοδος και προκλήσεις
5. Διαφθορά και οργανωμένη παράνομη διακίνησης μεταναστών στη βάση της διεθνούς νομοθεσίας
6. Οργανωμένο κυβερνοέγκλημα (cybercrime)
7. Οργανωμένη σεξουαλική εγκληματικότητα σε βάρος ανηλίκων στο διαδίκτυο
8. Περιβαλλοντικό οργανωμένο έγκλημα: Εγκληματολογική προσέγγιση
9. Ποινική προστασία του περιβάλλοντος στην Ελλάδα
ΜΕΡΟΣ Γ. Μέτρηση του οργανωμένου εγκλήματος
10. Measuring Organised Crime in the Western Balkans

 

 Στο έργο «Ποινική Δικαιοσύνη και Θύμα - Από τις παρυφές της προϊστορίας έως τον 21ο αιώνα» παρουσιάζεται η μελέτη της ιστορικής πορείας του θύματος κατά τη διαδικασία απονομής της ποινικής δικαιοσύνης από την εποχή της προϊστορίας έως τον 21ο αιώνα, με παράλληλες αναφορές στις εγκληματολογικές θεωρίες και τις πρακτικές που προσδιόρισαν την ως άνω πορεία του. Μεταξύ άλλων, παρουσιάζονται και αναλύονται ζητήματα όπως: Ο ρόλος του θύματος έως και την Ομηρική εποχή, το θύμα και η απονομή της δικαιοσύνης κατά την αρχαϊκή και την κλασική περίοδο, η πορεία προς την αποδυνάμωση και την παρακμή του θύματος με παράλληλη  μελέτη των θεμελιωδών τάσεων και των εγκληματολογικών θεωριών κατά τον 19ο αιώνα, η αναβίωση του ενδιαφέροντος για το θύμα και η ποινική δικαιοσύνη κατά τον 20ο αιώνα, διαμέσου χαρακτηριστικών αναφορών σε θεωρία και πράξη και οι σύγχρονες εξελίξεις για το θύμα κατά την απονομή της ποινικής δικαιοσύνης στον 21ο αιώνα, διαμέσου θεωρητικών προσεγγίσεων, πρακτικών εφαρμογών και νομοθετικών πρωτοβουλιών στην Ελλάδα και διεθνώς. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στο νέο θεσμικό πλαίσιο στην Ελλάδα και στα δικαιώματα του θύματος, όπως αυτά προβλέπονται στο νέο Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ενώ αναλύονται ειδικότερα ζητήματα που άπτονται των θυμάτων και της συμβολής τους στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης και υπογραμμίζονται αξιόλογες μεταρρυθμίσεις διεθνώς, με γνώμονα τη βελτίωση της θέσης τους, την επαύξηση της προστασίας τους και την ικανοποίηση των αναγκών τους. Το έργο, το οποίο αποτελεί χρήσιμο βοήθημα για κάθε φοιτητή, ειδικό επιστήμονα και ερευνητή που επιθυμεί  να εμβαθύνει στα ζητήματα που αφορούν τα θύματα και την απονομή της ποινικής δικαιοσύνης και να κατανοήσει τη σύνδεσή τους με την εγκληματολογική προσέγγιση και θεωρία, προλογίζει ο Ομότιμος Καθηγητής και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Εγκληματολογίας, Ιάκωβος Φαρσεδάκης. 

 

 Στη μελέτη αυτή, η συγγραφέας μέσα από μια πολυπρισματική και πολυεστιακή εθνογραφία, αποτυπώνει εκφάνσεις της οικογενειακής πραγματικότητας Ελλήνων θετών γονέων, οι οποίοι επιδίωξαν να αποκτήσουν το παιδί τους ακροβατώντας και διασχίζοντας τις διαφορετικές γραμμές της φυλής, του χρώματος, της τάξης και της εθνικότητας. Βασικός της στόχος είναι να εξετάσει πώς η διακίνηση των παιδιών διά μέσου εθνικών συνόρων συγκροτεί «νέες χωρογραφίες της συγγένειας», διαμορφώνει νέους χώρους και νέους τρόπους κατασκευής και νοηματοδότησης της γονεϊκότητας και της οικογενειακότητας. Αμφισβητώντας την καταστατική, για τις δυτικές κοινωνίες, σημασία της βιολογίας ως προς την ίδρυση των συγγενειακών σχέσεων, οι γονείς που προκρίνουν να υιοθετήσουν το παιδί τους από την Αιθιοπία και την Ουγκάντα αναπτύσσουν στρατηγικές δράσεις, οι οποίες τους επιτρέπουν να διαπραγματεύονται μια λεπτή διεργασία εξισορρόπησης ανάμεσα στις βιολογικές και τις κοινωνικές συνιστώσες της συγγενειακότητας και κυρίως υπερασπίζονται το δικαίωμα του παιδιού να διατηρεί και να διαχειρίζεται τις πολλαπλές του ταυτότητες.
 Mέσα από τη δυναμική συνάρθρωση της εθνογραφικής έρευνας με την ανθρωπολογική ανάλυση τόσο των ελληνικών νομοθετικών κειμένων όσο και των Διεθνών κανονιστικών Συμβάσεων για τα δικαιώματα του παιδιού και τη διακρατική υιοθεσία, το βιβλίο καταδεικνύει ότι, αν η εθνική νομοθεσία για την υιοθεσία μπορεί να αναλυθεί ως «μικροφυσική» εξουσιαστικής διαχείρισης εκ μέρους του κράτους των ζητημάτων που αφορούν τις ιδιωτικές πτυχές της ζωής των πολιτών του, αντίστοιχα, οι Διεθνείς Συμβάσεις δύνανται να εκληφθούν ως κυρίαρχο παράδειγμα κυβερνητικότητας σε παγκόσμια κλίμακα. Όπως συνάγεται, και τα δύο επίπεδα εξουσιαστικού ελέγχου, εθνικό και διεθνικό, συμπλέκονται και με ιδεολογικό όχημα την προστασία του «συμφέροντος του παιδιού» στοχεύουν στην ηγεμονική επιβολή της δυτικής ορθολογικότητας και των δυτικών ηθικών αξιών αναφορικά με το παιδί, τη γονεϊκή ταυτότητα και την οικογενειακή οργάνωση

 

Στη 2η εμπλουτισμένη έκδοση του έργου «Εισαγωγή στην Εγκληματολογία» παρουσιάζονται και αναλύονται οι βασικές έννοιες και αρχές της επιστήμης της Εγκληματολογίας, οι κυριότερες θεωρίες και η επίδρασή τους στην κατανόηση και αντιμετώπιση του εγκληματικού φαινομένου, καθώς και η κριτική που έχει ασκηθεί σε αυτές. Το βιβλίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την ανάλυση των μεγάλων Σχολών σκέψης της Εγκληματολογικής Θεωρίας και τις σύγχρονες προεκτάσεις τους και πραγματεύεται ζητήματα όπως: Εγκληματικό ζήτημα & Κλασσική Σχολή • Εγκληματίας άνθρωπος & σύγχρονες παραλλαγές • Κοινωνική κατασκευή του εγκλήματος • Πολιτική οικονομία του εγκλήματος • Κριτική εγκληματολογία• Φεμινιστικές θεωρίες & πολιτισμική εγκληματολογία• Σύγχρονες τάσεις στην Νέο-θετικιστική, την Νέο-κλασσική και την Κριτική Εγκληματολογία. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις πλέον πρόσφατες θεωρίες, που διατυπώθηκαν κυρίως μετά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα έως και σήμερα.  Στο πλαίσιο αυτό περιλαμβάνονται οι βασικές θέσεις στις σύγχρονες θεωρητικές τάσεις ιδίως στην Κριτική Εγκληματολογία (ορισμένες για πρώτη φορά συστηματικά στην ελληνική βιβλιογραφία) όπως η Διεθνής και η υπερεθνική Εγκληματολογία, η Εγκληματολογία του Νότου, η Εγκληματολογία των Συνόρων, Queer Εγκληματολογία, η Εγκληματολογία των Συνόρων, κ.α.
 Σε αυτήν τη 2η έκδοση περιλαμβάνονται ξεχωριστά κεφάλαια που εντάσσονται στην Ειδική Εγκληματολογία και αφορούν τη δομή της Εγκληματικότητας,  τα εγκλήματα των ισχυρών (εγκλήματα του λευκού κολάρου, κρατικό εταιρικό έγκλημα, όψεις του οργανωμένου εγκλήματος.
  Το έργο αποτελεί ένα πολύτιμο εγχειρίδιο-βοήθημα για την κατανόηση του ιδιαίτερου αντικειμένου της επιστήμης της Εγκληματολογίας και των κοινωνικών και πολιτικών προεκτάσεών του, προσφέροντας έναν τρόπο σκέψης και ανάλυσης χρήσιμο για μια περαιτέρω εμβάθυνση, τόσο στη θεωρία όσο και στην αντεγκληματική πολιτική. Απευθύνεται σε φοιτητές, ερευνητές, πανεπιστημιακούς καθώς και σε όσους επιθυμούν μία βαθύτερη και ουσιαστικότερη ενασχόληση και κριτική προσέγγιση του εγκληματικού φαινομένου. 

 

Το εργασιακό πρότυπο των πρώτων µεταπολεµικών δεκαετιών στην Ευρώπη υποχωρεί σταδιακά υπό έναν αρνητικότερο συσχετισµό  δυνάµεων για την εργασία, χάριν της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και υπό το βάρος των νεοφιλελεύθερων δοξασιών. Στην Ελλάδα οι αλλαγές στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων συστηµατοποιούνται µε συνεχείς νοµοθετικές παρεµβάσεις από το 1990 και εντείνονται µε πρωτοφανείς ρυθµούς κατά την περίοδο των µνηµονίων και της πανδηµίας, επιβάλλοντας το νέο εργασιακό πρότυπο µε άξονα την ευελιξία.  
 Η θεσµική ενθάρρυνση µιας µεγάλης ποικιλίας ευέλικτων µορφών εργασίας εις βάρος της πλήρους και σταθερής απασχόλησης, η ελαστικοποίηση των ωραρίων, η διευκόλυνση  των απολύσεων, η αποδιάρθρωση του συστήµατος των συλλογικών συµβάσεων, η εξατοµίκευση των εργασιακών όρων, η ενίσχυση των περιορισµών στην άσκηση του απεργιακού δικαιώµατος και η διατηρούµενη υψηλή εργοδοτική παραβατικότητα συνδυάζονται µε τις αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς του δηµόσιου τοµέα σε µια πορεία συνολικής εργασιακής υποβάθµισης.  
 Στο πλαίσιο αυτό καταγράφεται και αναλύεται διεξοδικά το περιεχόµενο των επί 30+ χρόνια µέτρων «µεταρρύθµισης» και «επαναρρύθµισης», που συνεπάγονται την σταδιακή, ουσιαστική απορρύθµιση των εργασιακών σχέσεων και οδηγούν στην δηµιουργία ενός νέου εργασιακού τοπίου µε κύρια χαρακτηριστικά την χαµηλά αµειβόµενη, ευέλικτη και επισφαλή εργασία. 

 

Επιστημονική επιμέλεια ελληνικής έκδοσης: Χριστίνα Κανάκη – Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Ο Οδηγός δημοσίευσης εργασιών της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας (American Psychological Association) είναι το επίσημο σύνολο κανόνων που διέπουν το στυλ γραφής της APA. Αποτελεί θεμέλιο για την αποτελεσματική ακαδημαϊκή επικοινωνία, καθώς βοηθά τους συγγραφείς να παρουσιάζουν τις ιδέες τους ξεκάθαρα, συνοπτικά και οργανωμένα. Η ομοιομορφία και η συνέπεια δίνουν τη δυνατότητα στους αναγνώστες (α) να εστιάζουν περισσότερο στις ιδέες που παρουσιάζονται παρά στη μορφοποίηση, και (β) να εντοπίζουν στις εργασίες γρήγορα τα βασικά σημεία, τα ευρήματα και τις πηγές. Το στυλ γραφής της APA διακρίνεται για το έγκυρο και εύχρηστο σύστημα παραπομπών και βιβλιογραφικών αναφορών που έχει καθιερώσει. Περιλαμβάνει συμβουλές για την επιλογή των κατάλληλων επικεφαλίδων και εκφράσεων, του ορθού στυλ πινάκων και σχημάτων, αλλά και του ανάλογου ύφους με σκοπό τη σαφή και περιεκτική μετάδοση των ιδεών και νοημάτων. Καθοδηγεί τους αναγνώστες-χρήστες καθ’ όλη τη διαδικασία της ακαδημαϊκής συγγραφής –από τη δεοντολογία του συγγραφικού έργου έως τον τρόπο αναφοράς και τη δημοσίευση των ερευνητικών ευρημάτων.

 

Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του διεθνούς ηλεκτρονικού επιστημονικού περιοδικού Urban Crime – An International Journal” που αφιερωμένο στο θέμα:  Covid-19 and Urban Safety: Exploring the effects of the pandemic on fear of crime, (in)security, penal and safety policies in urban context. Την επιστημονική ευθύνη του ειδικού αυτού τεύχους υπογράφουν οι Καθηγητές Χριστίνα Ζαραφωνίτου και  Νίκος Πασσάς και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ:  Vol. 3 No. 2 (2022) | Urban Crime. An international Journal (panteion.gr) 
Το περιοδικό εκδίδεται στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Αστεακής Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, υπό τη Διεύθυνση της Καθηγήτριας κας Χριστίνας Ζαραφωνίτου, Διευθύντριας του Εργαστηρίου και με τη συμμετοχή καταξιωμένων ακαδημαϊκών στη Συντακτική Επιτροπή. Το Urban Crime – An International Journal φιλοξενείται στον διαδικτυακό χώρο της βιβλιοθήκης του Παντείου Πανεπιστημίου. Επιμέλεια διαχείρισης: Υπ.Δρ. Έλλη Ανίτση.
 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΡΕΧΟΝΤΟΣ ΤΕΥΧΟΥΣ
 Editorial
 Christina Zarafonitou & Nikos Passas 
 Articles
 «Crime, fear of crime and insecurity during the pandemic: The Greek reality»
 Christina Zarafonitou, Eleni Kontopoulou, Elli Anitsi & Dimitris Kalamaras
 «COVID-19, Quality of Governance and Institutional Corruption»
 Nikos Passas
 «The Covid-19 pandemic in modern cities: the example of criminological theory and history»
 Vasiliki Vlachou
 «Counterfeit PPE: Substandard respirators and their entry into supply chains in major cities»
 Layla Hashemi, Edward Huang & Louise Shelley
 «How did cybercriminals ‘survive’ during the pandemic?»
 Germanos Georgios & Georgiou Nikolaos
 «The explosive rise in cyberbullying behavior and online victimization rates among university students in Athens and the role of forced confinement due to the Covid-19 pandemic»
 Nikoletta Papathasopoulou
 «Policing during the COVID-19 pandemic: the case of Greece»
 Giorgos Triantafyllou, Anastasios Valvis & Theoni Spathi
 «Maintien de l’ordre et surveillance pendant la pandémie de la Covid-19 en Côte d’Ivoire»
 Gaulithy Konan Georges
 Commentary 
 «Surprising Atlanta Violent Crime Rate Analyses Comparing During COVID to Before COVID»
 John Trimboli
 New releases in Criminology
 Elli Anitsi, Elena Pouli & Christina Tatsi 

 

Historical Memory in Greece, 1821–1930. Performing the Past in the Present
By  Christina Koulouri
This  book presents a social and cultural history of collective memory in  modern Greece during the first century of state independence,  contributing to the debate over the relationship between memory and  identity.
It  discusses how modern Greek society commemorated its distant and recent  pasts, both real and imagined, namely antiquity, Byzantium, the Greek  Revolution and the Asia Minor Catastrophe; how cultural memory was  shaped by the various war experiences (victory, defeat, mass death and  mourning, refugeedom); and how memory politics became arenas of social  and political strife. Historical painting, monuments, historical  pageantry, tableaux vivants, national anniversaries, performances of  ancient drama and revivals of ancient games are analyzed as instances  where the past was visualized, represented, performed and "consumed".
An  explosion in public history has taken place over the last decades  around the world, with a veritable flood of commemorations,  anniversaries and "memory wars". As more and more social groups claim  the "right to remember", public discourse and polemics have arisen at  the same time that traumatic memory has become a field of international  academic research. In the arena of public history, historical memory is  being constructed through the sentimental, irrational reception of  mythological narratives told through images.
https://www.routledge.com/Historical-Memory-in-Greece-18211930-Performing-the-Past-in-the-Present/Koulouri/p/book/9780367501037#

 


"Η αφηγηματική προσέγγιση στην πράξη: Τεχνικές ενδυνάμωσης και εργαλεία αξιολόγησης της αφήγησης", εκδόσεις Gutenberg 
Βασιλική Γιωτσίδη & Ειρήνη-Κωνσταντίνα Νικολάτου 
Οι τεχνικές αφηγηματικής προσέγγισης αξιοποιούνται ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια στην ψυχοθεραπεία, την προσωπική ανάπτυξη και τον σχεδιασμό ζωής και σταδιοδρομίας. Η αφηγηματική προσέγγιση αναδεικνύει το βασικό «προνόμιο» του ανθρώπου, τον λόγο και την αφήγηση, σε εργαλείο σύνθεσης, νοηματοδότησης και γόνιμης αλλαγής, παρέχοντας βοήθεια για ενεργό διά βίου πράξη, με την έννοια που διατύπωσε το πράττειν ο Αριστοτέλης, δηλαδή ως δράση που υπηρετεί τη ζωή. Στο πλαίσιο αυτό, το βιβλίο συγκεντρώνει τις ευρέως εφαρμοσμένες τεχνικές ενδυνάμωσης και τα εργαλεία αξιολόγησης της αφηγηματικής προσέγγισης, καθώς και τις εμπειρικά τεκμηριωμένες παρεμβάσεις στην αφηγηματική πρακτική. Η ολοκληρωμένη γνώση αποτελεσματικών και πρακτικών μεθόδων για την καλλιέργεια του αναστοχασμού και της αυτεπίγνωσης συνιστά απαραίτητο εφόδιο προκειμένου να συνδιαλέγεται κανείς γόνιμα, από τη μία, με τις ασυνείδητες ενδοψυχικές δυνάμεις, και από την άλλη, με τις ευκαιρίες και τα εμπόδια της εξωτερικής πραγματικότητας. Το βιβλίο απευθύνεται σε ψυχολόγους, σε ειδικούς ψυχικής υγείας, ψυχοθεραπευτές και συμβούλους που ασχολούνται με θέματα προσωπικής ή/ και επαγγελματικής ανάπτυξης και σταδιοδρομίας, σε εκπαιδευτικούς εφήβων και ενηλίκων, καθώς και σε φοιτητές με συναφή ακαδημαϊκά και επαγγελματικά ενδιαφέροντα.

 

Επιστημονική Επιμέλεια: Αγγελική Γαζή, Αντώνης Γαρδικιώτης
Ένας προσβάσιµος οδηγός που παρέχει συνοπτικές πληροφορίες για σύγχρονες ψηφιακές µεθόδους έρευνας. Συνδυάζοντας εισαγωγικές γνώσεις µε θέµατα πρακτικής εφαρµογής και περαιτέρω έρευνας, αποτελεί έναν χάρτη πορείας στο συχνά συγκεχυµένο πεδίο της ψηφιακής έρευνας, ενώ καλύπτει επίσης τα πιθανά θεωρητικά, δεοντολογικά και νοµικά ζητήµατα που υπεισέρχονται σε κάθε µεθοδολογία.
Στα 60 κεφάλαια του βιβλίου υπάρχει µια ευρεία γκάµα µεθόδων ποσοτικής και ποιοτικής έρευνας, όπως η κειµενική, η αριθµητική, η γεωγραφική και η ψηφιακή. Έχουν επίσης συµπεριληφθεί ερωτήµατα για αναστοχασµό, χρήσιµες πηγές και βασικά βιβλιογραφικά κείµενα που θα βοηθήσουν τους αναγνώστες να εξοικειωθούν πλήρως µε τις ψηφιακές µεθόδους έρευνας και να κατανοήσουν σε βάθος τα πλεονεκτήµατα, τα µειονεκτήµατα και τις κατάλληλες χρήσεις κάθε µεθόδου.
Το Το Α και το Ω των Ψηφιακών Μεθόδων Έρευνας είναι η τέλεια εισαγωγή για τους σπουδαστές και ερευνητές που ενδιαφέρονται για τις ψηφιακές µεθόδους έρευνας στον τοµέα των κοινωνικών επιστηµών και της πληροφορικής. 

 

Γράφουν οι:  
Χρυσάνθη Αυλάμη, Λίνα Βεντούρα, Ανδρομάχη Γκαζή, Νίκος Θεοτοκάς, Χρυσάφης Ι. Ιορδάνογλου, Νίκος Κοταρίδης, Μαριάνθη Γ. Α. Κοτέα, Χριστίνα Κουλούρη, Νίκος Κουραχάνης, Λίνα Λούβη, Ανδρέας Λυμπεράτος, Ανδρέας Ν. Λύτρας, Νίκη Μαρωνίτη, Λάμπρος Μπαλτσιώτης, Στέφανος Παπαγεωργίου, Ελένη Πρόκου, Σπύρος Σακελλαρόπουλος, Μαρία Στρατηγάκη, Κώστας Υφαντής, Γιάννης Ψυχάρης 
Με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, καθηγήτριες και καθηγητές του Παντείου Πανεπιστημίου αναλύουν την ιστορική πορεία της Ελλάδας από το 1821 μέχρι σήμερα. Καταγράφοντας τα στάδια οικοδόμησης του ελληνικού κράτους, αναδεικνύουν τα διλήμματα, τα οράματα, τις συγκρούσεις, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες που οδήγησαν στη σημερινή του διαμόρφωση. 
Αφετηρία είναι η ίδια η Επανάσταση ως γενέθλια πράξη του ελληνικού έθνους-κράτους, καθοριστική για τη φυσιογνωμία και την εξέλιξή του. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι σχέσεις με τους γείτονες και με τη δυτική Ευρώπη, οι οποίες προσδιόρισαν στοιχεία της ελληνικής ταυτότητας, καθώς και η ένταξη της Ελλάδας σε ευρωπαϊκές και υπερατλαντικές συμμαχίες και ποικίλους διεθνείς οργανισμούς. Πλέον κρίσιμη υπήρξε η σχέση με την Τουρκία που, παρά τις μακρές ειρηνικές περιόδους, ήταν και παραμένει συγκρουσιακή. 
Στο εσωτερικό, οι πολιτικές στην οικονομία, την εκπαίδευση, το κράτος πρόνοιας κ.ά., που αναπόφευκτα παρακολουθούν διεθνή δεδομένα, έχουν χαράξει μια πορεία όχι ευθύγραμμη, αλλά περίπλοκη και κάποτε απρόβλεπτη. Κρίσιμες πτυχές υπήρξαν άλλωστε αφενός το πολιτειακό ζήτημα –η μοναρχία, που καταργήθηκε το 1974– και αφετέρου οι πολιτικοί σχηματισμοί που, μέσα από συγκρούσεις και ανακατατάξεις, αναπαρήγαγαν ένα κατά βάση διπολικό σχήμα. Τέλος, σημαντική είναι η δημογραφική διάσταση: οι άνθρωποι που κατοίκησαν μέσα στην ελληνική επικράτεια, κι ανάμεσά τους οι πλειονότητες και μειονότητες (εσωτερικοί και ξένοι μετανάστες, πρόσφυγες, εθνοτικές ομάδες) που συνδιαμόρφωσαν τη σύγχρονη Ελλάδα, αλλάζοντας ριζικά τη σύνθεση της κοινωνίας εκείνης που εξεγέρθηκε το 1821. 

 


"Έτσι Αγαπάμε Εμείς την Ελλάδα" , εκδόσεις Τόπος
Σπύρος Σακελλαρόπουλος
Η  έκδοση αυτή παρουσιάζει για πρώτη φορά τα πλήρη πρακτικά των δύο δικών  του Ν. Μπελογιάννη και των συντρόφων του, µεγάλο µέρος από τα σήµατα  Βαβούδη, τα υποµνήµατα µετατροπής της θανατικής ποινής των Μπελογιάννη,  Μπάτση και Καλούµενου σε ισόβια κάθειρξη, σχολιασµό για τον τρόπο  διεξαγωγής, καθώς και το ιστορικό πλαίσιο µέσα στο οποίο  πραγµατοποιήθηκαν οι δίκες.
 Το  περιεχόµενο των ιστορικών ντοκουµέντων συµβάλλει στο να αποκτήσει ο  αναγνώστης τη δική του οπτική απέναντι στα συγκεκριµένα δραµατικά  γεγονότα. Σε κάθε περίπτωση όµως δεν µπορεί να παρακάµψει καθοριστικούς  παράγοντες διαµόρφωσης των ιστορικών εξελίξεων όπως: ο ρόλος των ΗΠΑ, το  πλαίσιο µέσα στο οποίο κινήθηκε η ηγεσία του ΚΚΕ και ιδιαίτερα ο Ν.  Ζαχαριάδης, η αµφιθυµική στάση των κοµµάτων του Κέντρου και συγκεκριµένα  του Ν. Πλαστήρα, ο ρόλος του Θρόνου και του Στρατού. 
 Στη  νέα τρίτη έκδοση έχουν προστεθεί 77 σήματα Βαβούδη, παρουσιάζονται νέα  στοιχεία για τη βιογραφία του Μπελογιάννη αλλά και του Βαβούδη,  προστίθενται πολλές επεξηγηματικές υποσημειώσεις τόσο στο σώμα των  Πρακτικών όσο και στα Σήματα, στο δε γλωσσάριο προσώπων περιλαμβάνονται  επιπλέον 26 σύντομα βιογραφικά ανθρώπων. Ταυτόχρονα έχουν επιδιορθωθεί  τα πραγματολογικά λάθη που εντοπίστηκαν και έχουν ληφθεί υπόψη  παρατηρήσεις περιεχομένου που εκφράστηκαν τόσο από ιστορικούς όσο και  από αναγνώστες της έκδοσης.

 


“Urban Crime – An International Journal”
Vol.3-No1-May 2022
Δημοσιεύθηκε το νέο τεύχος του διεθνούς ηλεκτρονικού επιστημονικού περιοδικού “Urban Crime – An International Journal” που αφιερωμένο στο θέμα: “Human trafficking and Urban Safety: Exploring pathways to prevention, protection, partnerships, and beyond”. Την επιστημονική ευθύνη του ειδικού αυτού τεύχους υπογράφουν οι Καθηγητές John Winterdyk και Χριστίνα Ζαραφωνίτου και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: Vol. 3 No. 1 (2022) | Urban Crime. An international Journal (panteion.gr)
Το περιοδικό εκδίδεται στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Αστεακής Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, υπό τη Διεύθυνση της Καθηγήτριας κας Χριστίνας Ζαραφωνίτου, Διευθύντριας του Εργαστηρίου και του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Εγκληματολογία» και με τη συμμετοχή καταξιωμένων ακαδημαϊκών στη Συντακτική Επιτροπή. Το Urban Crime – An International Journal φιλοξενείται στον διαδικτυακό χώρο της βιβλιοθήκης του Παντείου Πανεπιστημίου. Επιμέλεια διαχείρισης: Υπ.Δρ. Έλλη Ανίτση.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΡΕΧΟΝΤΟΣ ΤΕΥΧΟΥΣ
Editorial
John Winterdyk & Christina Zarafonitou
Articles
Urban settings and Human trafficking – a crossroads of the perfect storm for crime perpetration and ideal environment for crime prevention
Suman Kakar
The Curse of Familiar Faces and The Prevalence of Rural to Urban Recruitment for Human Trafficking
Ifeyinwa Mbakogu
Technology and human trafficking: Reconstructing the nexus
Beulah Shekhar & Vijo Varghese Vincent
The Role of Addictive Substances in Different Types of Sex Trafficking
in Urban Areas in the U.S.: A Study of Control
Amanda Michaelis, Megan Lundstrom & Angie Henderson
Combating Sex Trafficking: Examining the Spatial Distribution of Hotels in Urban Areas that Facilitate Sex Trafficking in the US
Louise Shelley, Chu-Chuan Jeng & Edward Huang
Integrated Partnerships and Coordinated Wraparound Support: Moving the needle towards effective responses for adolescent victims of sexual exploitation and trafficking in Canadian urban settings
Crystal Hincks & John Winterdyk
Trauma-Informed practice in Anti-trafficking Movement in Urban Centres, Nepal
Rita Dhungel & Breanna Webster
Detecting the valid consent in human trafficking crime
Heracles Moskoff & Angeliki Serafeim
Commentary
“All roads lead to Sarajevo:” The capital of Bosnia and Herzegovina as a suitable place for trafficking of migrants
Srdjan Vujovic

 


Dave Harley, Julie Morgan, Hannah Frith
Η Κυβερνοψυχολογία ως καθημερινή ψηφιακή εμπειρία
Επιστημονική επιμέλεια: Αγγελική Γαζή
Μετάφραση: Δημήτρης Αρβανίτης
Εκδόσεις Παπαζήση
Η Κυβερνοψυχολογία αφορά τη μελέτη της συμπεριφοράς, της σκέψης, των συναισθημάτων και των σχέσεων που αναπτύσσουν οι άνθρωποι στον δυνητικό χώρο που παρέχουν οι σύγχρονες τεχνολογίες· είναι, δηλαδή, μια ψυχολογία των διαδικτυακών αλληλεπιδράσεων που διερευνά τον άνθρωπο και την ύπαρξή του στην κοινωνία, υπό την οπτική της συμβιωτικότητάς του με την ψηφιακή τεχνολογία. Οι ψηφιακές τεχνολογίες έχουν πλέον ενσωματωθεί στην καθημερινή εμπειρία, παρέχοντας πρόσβαση σε πληροφορίες και προσφέροντας διαρκή κοινωνική επαφή και διαμεσολάβηση στις περισσότερες από τις δραστηριότητες και τους τρόπους που συνδεόμαστε. Το βιβλίο αυτό διευρύνει το πεδίο της Κυβερνοψυχολογίας, εξετάζοντας την ψηφιακή εμπειρία στα διάφορα στάδια της ζωής του ατόμου. Μεγάλο μέρος της ψυχολογικής έρευνας έχει επικεντρωθεί στα «θετικά» και «αρνητικά» χαρακτηριστικά της αλληλεπίδρασης του ατόμου με την τεχνολογία. Το βιβλίο αυτό προσφέρει μια διαφορετική θεώρηση του αναδυόμενου πεδίου της Κυβερνοψυχολογίας, προχωρώντας πέραν των διλημμάτων και λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τεχνολογίες ορίζουν πλέον το πλαίσιο της ανθρώπινης εμπειρίας και των σχέσεων. Οι συγγραφείς διερευνούν τα σημαντικά στάδια κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής του ανθρώπου και τις αλληλεπιδράσεις τους με την τεχνολογία. Συζητούν τη συμβιωτική σχέση του ανθρώπου με τις ψηφιακές τεχνολογίες κατά την παιδική ηλικία, και τους τρόπους με τους οποίους οι τεχνολογίες «εισχωρούν» στη συγκρότηση της ταυτότητας, επηρεάζοντας τη φιλία, τη διαχείριση της μοναξιάς, τη σεξουαλικότητα, τον έρωτα, την αντικοινωνικότητα, την τρίτη ηλικία και τον θάνατο. Πρόκειται για ένα σύγγραμμα με διεπιστημονική οπτική, το οποίο έχει ενδιαφέρον τόσο για την ακαδημαϊκή και επαγγελματική κοινότητα των ψυχολόγων και των ερευνητών των νέων μέσων, όσο και για όποιον ενδιαφέρεται να κατανοήσει τον τρόπο με τον οποίο η τεχνολογία ορίζει τη συμπεριφορά μας, ειδικά την περίοδο αυτή, που η τεχνολογία έχει εισδύσει στον προσωπικό χώρο των ανθρώπων και σε κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής.
Η Κυβερνοψυχολογία ως καθημερινή εμπειρία αποτελεί το δεύτερο βιβλίο της σειράς «Κυβερνοψυχολογία και Κοινωνία» των Εκδόσεων Παπαζήση, η οποία αποτελεί και την μοναδική, σχετική με το αντικείμενο της Κυβερνοψυχολογίας, σειρά στην Ελλάδα.

 


ΣΩΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ
Θεόδωρος Π. Λιανός και Αναστασία Ψειρίδου
Το βιβλίο με τίτλο Σώζοντας τον Πλανήτη (εκδόσεις Μπένου, 2021) είναι μία πρωτότυπη έρευνα για την κατάσταση του πλανήτη, τις ιδέες και θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί για τις αιτίες που έχουν προκαλέσει την σημερινή κατάσταση, τις προτάσεις πολιτικής που έχουν διατυπωθεί, καθώς και τις προτάσεις των συγγραφέων.
Η μελέτη χωρίζεται σε τέσσερα μέρη. Το πρώτο μέρος παρουσιάζει σε μεγάλη έκταση την κατάσταση του πλανήτη. Το δεύτερο μέρος παρουσιάζει τις βασικές θέσεις του Ανθρωποκεντρισμού και του Οικοκεντρισμού. Το τρίτο μέρος παρουσιάζει και αξιολογεί τις διάφορες θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί για την επίλυση των περιβαλλοντικών προβλημάτων και την διάσωση του πλανήτη από την οικολογική καταστροφή (πράσινη οικονομία, πράσινη ανάπτυξη, αποανάπτυξη, οικοσοσιαλισμός, οικομοντερνισμός). Το τέταρτο μέρος, που είναι το εκτενέστερο, παρουσιάζει τις απόψεις των συγγραφέων για την διάσωση του πλανήτη, εξ ου και ο τίτλος της μελέτης.
Στις προτάσεις των συγγραφέων κυριαρχούν δύο ιδέες: η μείωση του παγκοσμίου πληθυσμού και η αλλαγή των καταναλωτικών προτύπων. Αυτά διατυπώνονται στο γενικότερο πλαίσιο της θεωρίας της Σταθερής Οικονομίας.
Η παρούσα μελέτη είναι συνέχεια των προηγούμενων ερευνών των δύο συγγραφέων, οι οποίες έχουν παρουσιασθεί στην διεθνή βιβλιογραφία. Δύο εξ αυτών τιτλοφορούνται “Sustainable welfare and optimum population size” και “Adjusting GDP for ecological deficit: The Index of Debt to the Future”.
Η γλώσσα είναι απλή αλλά αυστηρή και ακριβής στα νοήματα ώστε το περιεχόμενο να είναι κατανοητό από τον απλό αναγνώστη χωρίς να κουράζει όσους έχουν κάποια γνώση στα θέματα αυτά (π.χ. φοιτητές ή ερευνητές).
Το μέγεθος του βιβλίου είναι 248 σελίδες και περιλαμβάνει εκτεταμένη βιβλιογραφία.
Από τις εκδόσεις Μπένου, Φερρών 5, Πλ. Βικτωρίας, τηλ. 210 8251202. Το εξώφυλλο φιλοτέχνησε ο Γιώργος Τζαμτζής με βάση ένα έργο του Θ. Λιανού.
Ιούνιος 2021

 


Μαρία Στρατηγάκη Πολιτικές ισότητας των φύλων
ΟΗΕ, ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ, ΕΛΛΑΔΑ
 Το βιβλίο αυτό αναλύει και αποτιμά κριτικά την πολιτική ισότητας των φύλων ως διακριτή δημόσια πολιτική σε διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο.
Το πρώτο μέρος της μελέτης αναφέρεται στην πολιτική του ΟΗΕ για τις γυναίκες, από τις φεμινιστικές παρεμβάσεις κατά τη συγκρότηση της Κοινωνίας των Εθνών (1919) μέχρι την ισότητα των φύλων στην Ατζέντα για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη 2030. Το δεύτερο μέρος, σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ξεκινά με τη Συνθήκη της Ρώμης (1957) και τελειώνει με την ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Ισότητα των Φύλων (2020-2025). Το τρίτο μέρος, που επικεντρώνεται στην Ελλάδα, αρχίζει από το Σύνταγμα του 1975 και φτάνει μέχρι την κατάργηση της αυτοτέλειας της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, τον Ιούνιο του 2019.
Η μελέτη αναδεικνύει τους παράγοντες που προώθησαν τις πολιτικές ισότητας των φύλων σε αυτά τα τρία επίπεδα άσκησης πολιτικής, καθώς και τα εμπόδια και τις αντιστάσεις που αντιμετώπισε η ανάπτυξη και εφαρμογή τους. Επισημαίνονται ιδιαίτερα οι πολιτικές και οικονομικές συγκυρίες, οι προτεραιότητες των θεσμικών οργάνων άσκησης πολιτικής, οι γυναικείες και φεμινιστικές διεκδικήσεις και ο ρόλος των φεμινιστριών σε κρίσιμες πολιτικές και διοικητικές θέσεις μέσα και έξω από τους θεσμούς.
Η αποτίμηση υποστηρίζεται από πρωτογενές αρχειακό υλικό και από εμπειρίες που απέκτησε η συγγραφέας, αναλαμβάνοντας θέσεις ευθύνης για την ισότητα των φύλων στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

 


Κοινωνική Πολιτική, Αυταρχικός Νεοφιλελευθερισμός και Πανδημία
Επιστημονική Επιμέλεια: Απόστολος Καψάλης, Βαγγέλης Κουμαριανός και Νίκος Κουραχάνης
Εκδόσεις Τόπος 
 Το ξέσπασμα της πανδημίας Covid-19 αξιοποιήθηκε από τις κυρίαρχες οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις ως πρόσχημα περαιτέρω αυταρχικοποίησης και εμπορευματοποίησης της κοινωνικής πολιτικής. Έπειτα από μια δεκαετία επάλληλων κρίσεων (οικονομική, προσφυγική, κλιματική), η υγειονομική απειλή εργαλειοποιήθηκε για την αναβάθμιση πολιτικών προτεραιοτήτων του νεοφιλελευθερισμού. Μέσω της ατομικής ευθύνης νομιμοποιήθηκαν πρακτικές καταστολής, αντί ενδυνάμωσης του κοινωνικού κράτους, για τη διαχείριση μιας πρωτόγνωρης και αδιάγνωστης κοινωνικής συνθήκης.
 Στην Ελλάδα, ο καταναγκαστικός εγκλεισμός στο σπίτι, ο κοινωνικός στιγματισμός της νεολαίας και η απαγόρευση των διαδηλώσεων, η εν γένει αστυνομοκεντρική διαχείριση της πανδημίας και οι ξυλοδαρμοί πολιτών, όπως και η κυνική διαχείριση του προσφυγικού, συμπορεύτηκαν με την προώθηση πρωτόγνωρων κοινωνικών απορρυθμίσεων: την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, την κατάργηση του οκτάωρου, τη θεσμοθέτηση του «Πτωχευτικού Νόμου», την ανεπαρκή ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς, των δομών υγείας και εκπαίδευσης και τη σύσταση της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Μια εκδοχή αυταρχικού νεοφιλελευθερισμού φαίνεται να κερδίζει διαρκώς έδαφος επιχειρώντας να καθιερώσει τον νόμο και την τάξη των αγορών ως το παντοδύναμο δόγμα των καιρών μας.
 Γράφουν: Théo Bourgeron (University College Dublin), Bill Jordan (University of Plymouth), Miloš Šumonja (University of Novi Sad), Κώστας Δημουλάς (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Μαρία Καραμεσίνη (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Δημήτρης Κατσορίδας (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ), Απόστολος Καψάλης (Πάντειο Πανεπιστήμιο, ΙΝΕ/ΓΣΕΕ), Γιάννης Κουζής (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Βαγγέλης Κουμαριανός (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Νίκος Κουραχάνης (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Έφη Μακρίδου (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Χαράλαμπος Οικονόμου (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Δέσποινα Παπαδοπούλου (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Δημήτρης Παπανικολόπουλος (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Δημήτρης Παρσάνογλου (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών), Μιχάλης Πουλημάς (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Γεωργία Σπυροπούλου (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Νίκος Τριμικλινιώτης (Πανεπιστήμιο Λευκωσίας), Βασίλης Τσιάνος (University of Applied Sciences Kiel), Ανδρέας Φερώνας (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου), Νίκος Φωτόπουλος (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου). 

 

Liber Amicorum Constantine Α. Stephanou
European Governance in times of uncertainty / Gouvernance Européenneen temps incertains (2021)
Edited by - Sous la direction de : Dimitris N. Chryssochoou | Christos V. Gortsos Vassilis G. Hatzopoulos | Argyris G. Passas
Το βιβλίο “European Governance in times of uncertainty” αποτελεί μια συλλογή δοκιμίων προς τιμήν του Καθηγητή Κωνσταντίνου Α. Στεφάνου και προσφέρει ένα forum
συζήτησης για τη φύση, τη δυναμική, τα όρια και τις δυνατότητες της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης σε περιόδους αβεβαιότητας, εστιάζοντας στις συνθήκες που διαμορφώνουν μια ευρωπαϊκή «πολιτεία» που πρέπει να αντιμετωπίσει αναδυόμενες προκλήσεις. Ο τιμητικός αυτός τόμος, που συγκεντρώνει μελέτες και άρθρα από μια επιλεγμένη ομάδα εμπειρογνωμόνων καθηγητών από ελληνικά και αλλοδαπά Πανεπιστήμια παρέχει έναν διεπιστημονικό οδηγό για μια πιο βαθιά κατανόηση της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης.

 

ΕΛΛΑΔΑ – ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ Μια σχέση «μέσα από σαράντα κύματα», 1981-2021
Επιμέλεια Αργύρης Γ. Πασσάς, Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος και Μαριλένα Κοππά
Δεν πρόκειται απλώς για μια έκδοση υψηλού συμβολισμού -συμβολισμό που ενισχύει ο τιμητικός πρόλογος του τέως Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jean-Claude Juncker -αλλά και για ένα συλλογικό εγχείρημα ουσίας.
Στόχος του δεν είναι να εξαχθούν απλώς κάποια γενικά συμπεράσματα από τη συμμετοχή της Ελλάδας στις ΕΚ/ΕΕ αλλά, κυρίως, η αποτίμηση των 40 χρόνων της συμμετοχής της χώρας μας στο ενωσιακό εγχείρημα μέσα από τεκμηριωμένες αναλύσεις των επιμέρους τομεακών πολιτικών. Σε 51 κεφάλαια, 62 συγγραφείς - είτε είναι συνάδελφοι πανεπιστημιακοί είτε υπηρετούν στη διοίκηση, εθνική και ενωσιακή, ή είναι στελέχη της αγοράς, αποτιμούν την κατάσταση των σχέσεων της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πεδίο της ειδικότητάς τους.
Ένα σημαντικό βιβλίο που είναι βέβαιο ότι θα έχει ευρεία απήχηση στον ακαδημαϊκό χώρο, στον πολιτικό κόσμο αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό.
Είπαν για τον τόμο:
«Για οποιονδήποτε θελήσει να μελετήσει τη διαχρονική πορεία της Ελλάδας ως πλήρους μέλους του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, η σημαντική αυτή έκδοση […] θα αποτελέσει μετά βεβαιότητας ένα αναπόδραστο σημείο αναφοράς»,
Ιωάννης Βράιλας, Πρέσβης, Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Περιεκτικός ως προς το εύρος και τις φιλοδοξίες του, αυτός ο συλλογικός τόμος είναι ένα must read για όποιον ενδιαφέρεται για την ελληνική πολιτική και τις σχέσεις Ελλάδας-Ευρωπαϊκής Ένωσης.»
Γιάννης Α. Στιβαχτής, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και κάτοχος Έδρας Jean Monnet, Virginia Tech.
«Ο ανά χείρας τόμος, συναρμόζοντας αναλυτικές, αφηγηματικές και αναστοχαστικές εγγραφές, μας πλοηγεί στις ροές μιας πολυκύμαντης συνεξέλιξης ανάμεσα σε μια πολιτεία εθνική και μια ευρύτερη, ευρωπαϊκή.»
Δημήτρης Ν. Χρυσοχόου, Καθηγητής Θεωρίας και Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

 

«Το Σύστημα Διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης» (2020)
Επιμέλεια: Κωσταντίνος Α. Στεφάνου
Το «Σύστημα Διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης» αποτελεί ένα ολοκληρωμένο και σύγχρονο εγχειρίδιο για το ενωσιακό σύστημα, μοναδικό μάλιστα στην κατηγορία του, το οποίο απευθύνεται σ’ αυτούς που μελετούν σήμερα την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, αλλά και αυτούς που την έχουν μελετήσει παλιότερα. Το πεδίο αυτό είναι το ταχύτερα εξελισσόμενο των κοινωνικών επιστημών - και για τον λόγο αυτό όποιος μελέτησε την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση πριν από μια ή περισσότερες δεκαετίες έχει κάθε λόγο να επικαιροποιήσει τις γνώσεις του με το παρόν σύγγραμμα. Παράλληλα, όμως, με τους διδακτικούς σκοπούς οι συμβολές καταπιάνονται με πολλές ελάχιστα γνωστές πτυχές του ενωσιακού συστήματος, καθώς και με ζητήματα που βρίσκονται στο επίκεντρο του διεθνούς επιστημονικού προβληματισμού, όπως προκύπτει και από την πλούσια βιβλιογραφική τεκμηρίωση.

 

Τα θεμελιώδη δικαιώματα συνιστούν το μεγάλο επίτευγμα του ευρωπαϊκού συνταγματικού πολιτισμού και αποτελούν κεντρικό κοινό στοιχείο των πολιτευμάτων του λεγόμενου δυτικού κόσμου. Κατακτήθηκαν σε μια μακρά πορεία ιδεολογικών ζυμώσεων, πολιτικών συγκρούσεων και επώδυνων διεκδικήσεων, με ορόσημο τις μεγάλες επαναστάσεις του 18ου αιώνα, και με κινητήρια δύναμη την ανάγκη για προστασία του ανθρώπου από την αυθαιρεσία, τον πόνο, και την εξαθλίωση.
Παρόλα αυτά, η διασφάλισή τους από τα πολλαπλά, διαρκώς μεταβαλλόμενα και εντεινόμενα επίπεδα κρατικής, διακρατικής, υπερεθνικής μα και ιδιωτικής αυθαιρεσίας δεν είναι δεδομένη. Η προστασία τους έγκειται στην κατοχύρωσή τους από το δίκαιο, με πρωταρχικό τον ρόλο του Συντάγματος. Στο πλαίσιο αυτό, αναδεικνύεται καθοριστικός ο ρόλος της νομικής θεωρίας, και δη της συνταγματικής. Όμως, η σύγχρονη θεωρία, μοιάζει να εγκλωβίζεται στα επιτεύγματα του παρελθόντος της και δείχνει να υστερεί στη μάχη για την αποτελεσματική προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων στη νέα εποχή. Περισσότερο ίσως από τα άλλα πεδία, η ευαίσθητη ύλη των θεμελιωδών δικαιωμάτων υφίσταται τους κραδασμούς της παγκοσμιοποίησης, των τεχνολογικών αλμάτων, της φθοράς του περιβάλλοντος, αλλά και των διεθνών ανακατατάξεων, των περιφερειακών ολοκληρώσεων και των μεταβολών της εξουσίας που έφερε ο 21ος αιώνας.
Ιχνηλατώντας τη συνεχή εξέλιξη των θεμελιωδών δικαιωμάτων σε έναν αδιάκοπα μεταβαλλόμενο κόσμο όπου διαρκώς διακυβεύεται η συρρίκνωσή τους, το βιβλίο αυτό επιχειρεί μία - ταυτόχρονα θεωρητική και μεταθεωρητική - ανάπτυξη του συνταγματικού δικαίου των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Ευελπιστεί έτσι να συμβάλει στην απαραίτητη μετεξέλιξή τους, προκειμένου να εξακολουθήσουν να εκπληρώνουν τον καθοριστικής σημασίας ρόλο τους.
Συνολικά, η παρούσα έκδοση έχει στόχο να βοηθήσει τις κοινωνίες να ενημερωθούν καλύτερα για το φάσμα των κοινωνικών αποκρίσεων στα προβλήματα της παραπληροφόρησης, σκόπιμης και μη, συμπεριλαμβανομένων των ενεργειών των κυβερνήσεων, των διεθνών οργανισμών, των προασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των επιχειρήσεων διαδικτύου και των υπερασπιστών της παιδείας για τα μέσα και την πληροφορία, και να βάλει ένα λιθαράκι για να ενισχυθεί η ουσιαστική συμβολή της δημοσιογραφίας στην κοινωνία

 

Το κάλεσμα της Unesco για τη μετάφραση του παρόντος εγχειριδίου ήρθε σε μια περίοδο όπου η πανδημία του Covid-19 συνοδεύεται από μια «πληροφοριακή επιδημία», η οποία καθιστά αδήριτη την ανάγκη για πόρους που μπορούν να υποστηρίξουν δημοσιογράφους και πολίτες να πλοηγηθούν στο πεδίο της πληροφόρησης – ενίοτε υπερπληροφόρησης και παραπληροφόρησης.
Το εγχειρίδιο επιδιώκει να αποτελέσει ένα πρότυπο μαθησιακό πόρο για σπουδαστές και σπουδάστριες δημοσιογραφίας καθώς επίσης επαγγελματίες δημοσιογράφους, προκειμένου να εξοικειωθούν με τις προκλήσεις που θέτει το σύγχρονο επικοινωνιακό περιβάλλον και να πειραματιστούν με απτά εργαλεία για την αντιμετώπισή τους. Τονίζει ιδιαίτερα:
- τη γνώση ότι οι ειδήσεις, που παράγονται από διαφανείς πηγές και είναι επαληθεύσιμες, είναι απαραίτητες για τη δημοκρατία, την ανάπτυξη, την επιστήμη, την υγεία και την ανθρώπινη πρόοδο,
- την αναγνώριση ότι η σκόπιμη παραπληροφόρηση δεν είναι ένα ζήτημα δευτερεύουσας σημασίας και ότι η καταπολέμησή της είναι μια αποστολή καίριας σημασίας για τα ειδησεογραφικά μέσα,
- τη δέσμευση σε ενισχυμένες δεξιότητες της επαγγελματικής δημοσιογραφίας ως απαραίτητη προϋπόθεση ώστε η περιεκτική και ακριβής δημοσιογραφία να καταστεί μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση και να ανταγωνιστεί το κίβδηλο περιεχόμενο.
Ισχυρές και ζωτικής σημασίας μορφές παιδείας, οι οποίες καλύπτονται σε αυτή την έκδοση και είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τις δημοσιογράφους και τους ειδησεογραφικούς οργανισμούς, περιλαμβάνουν:
- γνώση και δεξιότητες για να δημιουργηθούν μηχανισμοί στις αίθουσες σύνταξης ώστε να διασφαλιστεί ότι θα γίνεται συστηματική παρακολούθηση, διερεύνηση και δημοσιογραφική κάλυψη της σκόπιμης παραπληροφόρησης,
- γνώση σχετικά με την αξία των συνεργασιών μεταξύ ειδησεογραφικών οργανισμών, σχολών δημοσιογραφίας, Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, ατόμων ή ομάδων που ασχολούνται με τη διασταύρωση των πληροφοριών, κοινοτήτων, επιχειρήσεων διαδικτύου και ρυθμιστικών αρχών για την καταπολέμηση της πληροφοριακής «ρύπανσης»,
- γνώση σχετικά με την ανάγκη να ασχοληθεί το κοινό με τους λόγους για τους οποίους είναι σημαντικό να εκτιμούμε και να υπερασπιζόμαστε τη δημοσιογραφία, ώστε να μην κατακλυστεί από σκόπιμη παραπληροφόρηση ή να γίνει στόχος κακόβουλων δρώντων που κατευθύνουν τις εκστρατείες σκόπιμης παραπληροφόρησης εναντίον των δημοσιογράφων.
Συνολικά, η παρούσα έκδοση έχει στόχο να βοηθήσει τις κοινωνίες να ενημερωθούν καλύτερα για το φάσμα των κοινωνικών αποκρίσεων στα προβλήματα της παραπληροφόρησης, σκόπιμης και μη, συμπεριλαμβανομένων των ενεργειών των κυβερνήσεων, των διεθνών οργανισμών, των προασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των επιχειρήσεων διαδικτύου και των υπερασπιστών της παιδείας για τα μέσα και την πληροφορία, και να βάλει ένα λιθαράκι για να ενισχυθεί η ουσιαστική συμβολή της δημοσιογραφίας στην κοινωνία

 

Ψυχολογικές Θεωρίες Προσωπικότητας. Συγγραφείς: D.P. Schultz &  S.E. Schultz. Επιστημονική επιμέλεια: Φώτης Αναγνωστόπουλος, 2021,  Εκδόσεις Πεδίο.

Το νέο αυτό βιβλίο περιέχει όλες τις πληροφορίες που είναι  απαραίτητες για τη μελέτη της προσωπικότητας. Πραγματεύεται τις  σημαντικότερες ψυχολογικές θεωρίες για τον ιδιαίτερο και ξεχωριστό τρόπο  με τον οποίο ο καθένας μας σκέπτεται, συμπεριφέρεται, αλλά επίσης  βιώνει και εκφράζει τα συναισθήματά του. Η εστίαση σε κάθε θεωρητικό της  προσωπικότητας χωριστά διευκολύνει την κατανόηση των βασικών εννοιών  και του γενικότερου πνεύματος της θεωρίας του.  
Οι θεωρητικοί που  εξετάζονται εκπροσωπούν την ψυχαναλυτική προσέγγιση (Freud), τη  νεοψυχαναλυτική προσέγγιση (Jung, Adler, Horney), την προσέγγιση της διά  βίου ανάπτυξης (Erikson), τη γενετική (Allport, Cattell, Eysenck, Costa  & McCrae, HEXACO, Dark Triad), την ανθρωπιστική (Maslow, Rogers),  τη γνωστική (Kelly), τη συμπεριφοριστική (Skinner), την προσέγγιση της  κοινωνικής μάθησης (Bandura), αλλά και το σύγχρονο κλινικό και  πειραματικό έργο (Seligman, Rotter, Zuckerman).  
Μια σημαντική  καινοτομία του εγχειριδίου είναι τα βιογραφικά στοιχεία για κάθε  θεωρητικό της προσωπικότητας. Αυτά βοηθούν τον αναγνώστη να κατανοήσει  αφενός πώς η ανάπτυξη μιας θεωρίας μπορεί να επηρεάστηκε από ορισμένα  γεγονότα ζωής του θεωρητικού που την εισηγήθηκε, και αφετέρου πώς ο  θεωρητικός, στην πορεία διαμόρφωσης της θεωρίας του, μπορεί να αναζήτησε  μεροληπτικά ή να επέλεξε να ανακαλέσει στη μνήμη του και να παρουσιάσει  όσα από τα γεγονότα της ζωής του υποστήριζαν τη θεωρία του. Σε κάθε  κεφάλαιο περιγράφονται επίσης οι πιο σημαντικές ιδέες, οι υποθέσεις, οι  ορισμοί και οι μέθοδοι του θεωρητικού, αναλύονται οι τεχνικές  αξιολόγησης που χρησιμοποιούσε (π.χ. ερωτηματολόγια, κλινική συνέντευξη,  ανάλυση ονείρων, προβολικές τεχνικές, παρατήρηση συμπεριφοράς,  μετρήσεις σε επίπεδο φυσιολογίας του σώματος κ.ά.) και διατυπώνονται  κρίσεις, σκέψεις και αναστοχασμοί για την επιρροή που άσκησε το έργο του  στην ερμηνεία της προσωπικότητας. Τα ερευνητικά δεδομένα για τις  επιδράσεις της ηλικίας, του φύλου, της φυλής, της εθνοτικής καταγωγής,  των θρησκευτικών πεποιθήσεων, του σεξουαλικού προσανατολισμού και των  πρακτικών ανατροφής των παιδιών που συνδέονται με κάθε προσέγγιση  συμβάλλουν στην πιο ολοκληρωμένη εξέτασή της. Η δομή του βιβλίου  αναμένεται ότι θα βοηθήσει τους αναγνώστες να αποκτήσουν επαρκείς  γνώσεις και να εμβαθύνουν τη μελέτη τους σε έναν τόσο σημαντικό και  δυναμικό τομέα της ψυχολογικής επιστήμης.

 

Στο βιβλίο «Η Κατ' Άρθρο 26.2 ΣΛΕΕ Εσωτερική Αγορά» οι καθηγητές Μαρία Μενγκ-Παπαντώνη και Χάρης Ταγαράς εξετάζουν όλες τις πτυχές των ζητημάτων που αφορούν στην ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων, προσώπων, υπηρεσιών, κεφαλαίων και πληρωμών, υπό το φως κυρίως της νομολογίας του Δικαστηρίου, αλλά και με αναφορές στην εθνική νομολογία, στο παράγωγο ενωσιακό δίκαιο και στη θεωρία.

Δεν πρόκειται για απλή συµπλήρωση της έκδοσης του 2013, µε τις έκτοτε εκδοθείσες αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ένωσης (ή και µε αναφορές στις νέες πράξεις του παράγωγου δικαίου). Το ενωσιακό δίκαιο βρίσκεται σε συνεχή διαδικασία µεταβολών, συχνά ριζικών, έτσι ώστε κάθε ευρύτερης εµβέλειας έργο να καθίσταται πολύ γρήγορα ανεπίκαιρο, όχι απλώς υπό την έννοια ότι νεώτερες αποφάσεις προστίθενται στις προηγούµενες και οφείλουν κατά προτεραιότητα να παραπέµπονται, κυρίως αν συνεισφέρουν διευκρινίσεις και νέα στοιχεία, αλλά και διότι το Δικαστήριο δεν διστάζει να αναθεωρεί ουσιωδώς τη νοµολογία του, έστω και µε τη µορφή προσαρµογής στα νέα νοµικοπολιτικά και κοινωνικοοικονοµικά δεδοµένα, µε τον κίνδυνο όσα έχουν γραφεί ακόµη και προ ολίγων µόνο ετών, να µη ανταποκρίνονται πλέον στο state of the law. Σε αντήχηση αυτού, η 2η έκδοση του βιβλίου δεν περιορίστηκε σε απλές επικαιροποιήσεις - συμπληρώσεις, εξετάζει εξαρχής το σύνολο των θεμάτων που το έργο καλύπτει, κατά τρόπο που ορισµένα σηµεία του θα φανούν εντελώς νέα στον αναγνώστη που θα θελήσει να το συγκρίνει µε το προηγούµενο, ενώ άλλα θα του φανούν πολύ περισσότερο οικεία, πλην βεβαίως των αναφορών στη νεώτερη νοµολογία.
Το βιβλίο απευθύνεται πρωτίστως σε φοιτητές, ωστόσο είναι χρήσιμο και σε κάθε ερευνητή ή εφαρμοστή του ενωσιακού δικαίου.

 

Σπύρος Σακελλαρόπουλος- Μανώλης Χουμεριανός,    Η εξέγερση του 1931, η στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου και η Γ’ Διεθνής. Μέσα από τα επίσημα έγγραφα της Κομμουνιστικής Διεθνούς , 2021, Αθήνα: Τόπος

Ένα ερώτηµα που παρέµενε αναπάντητο για τους ασχολούµενους µε τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Κύπρου, και ειδικά του κυπριακού κοµµουνιστικού κινήµατος, είχε να κάνει µε τη στάση της Κοµµουνιστικής ∆ιεθνούς απέναντι στην πολιτική του Κοµµουνιστικού Κόµµατος Κύπρου στη διάρκεια της εξέγερσης των Οκτωβριανών (1931). Όλα αυτά τα χρόνια έχουν παρουσιαστεί αντιφατικές µαρτυρίες σχετικά µε τους λόγους για τους οποίους ασκήθηκε αυστηρή κριτική στο ΚΚΚ.
Το βιβλίο, χρησιµοποιώντας τα αρχεία της Κοµιντέρν, δίνει απάντηση σε αυτό το ζήτηµα φέρνοντας στο φως πλήθος πληροφοριών τελείως άγνωστων µέχρι σήµερα. Ωστόσο, τα πρωτοεµφανιζόµενα αυτά έγγραφα αναδεικνύουν κι άλλες διαστάσεις που επίσης δεν έχουν ερευνηθεί. Χαρακτηριστικά αναφέρουµε τις αντιπαραθέσεις µεταξύ των δύο ηγετών του ΚΚΚ, Βάτη και Σκελέα, τη διαµάχη µεταξύ του Βάτη και του µετέπειτα γραµµατέα του ΚΚΚ, αλλά και του ΑΚΕΛ, Π. Σέρβα, καθώς και την ανάδειξη της σηµαντικής εµπλοκής ενός Ελληνοπόντιου στελέχους της Γ΄ ∆ιεθνούς, του Τριανταφίλοφ, πέραν του ελληνικού και στο κυπριακό κοµµουνιστικό κίνηµα. Τέλος, τα ντοκουµέντα συµβάλλουν στο να γίνουν κατανοητές, σε ένα γενικότερο πλαίσιο, οι αντιφάσεις της πολιτικής του διεθνούς κοµµουνιστικού κινήµατος εκείνης της εποχής.

 

Προς τα Μέλη του Παντείου Πανεπιστημίου 

Ενημέρωση σχετικά με την έκδοση του ηλεκτρονικού επιστημονικού περιοδικού του Εργαστηρίου Κοινωνιολογίας της Παιδείας και του Πολιτισμού
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι ολοκληρώθηκε η έκδοση του  πρώτου τόμου του νέου ετήσιου ηλεκτρονικού επιστημονικού περιοδικού Κοινωνία και Ιστορία του «Εργαστηρίου Κοινωνιολογίας της Παιδείας και του Πολιτισμού» του Τμήματος Κοινωνιολογίας. Ο τόμος είναι προσιτός στον ιστότοπο του Εργαστηρίου (rusc.panteion.gr) και διαθέτει διεθνή αριθμό περιοδικής έκδοσης (ISSN): https://rusc.panteion.gr/wp-content/uploads/2021/07/Κοινωνία-και-Ιστορία-Τόμος-1-2021.pdf . Οι εργασίες που φιλοξενούνται έχουν αξιολογηθεί από ανώνυμους κριτές και απηχούν τις δραστηριότητες του Εργαστηρίου.
Στους επόμενους τόμους του περιοδικού θα παρουσιαστούν εργασίες κατά προτεραιότητα από μέλη του τμήματος και του πανεπιστημίου, αλλά και από άλλους κοινωνικούς επιστήμονες και ιστορικούς σε οποιαδήποτε γλώσσα. Πρόθεσή μας είναι να ωριμάσουν σχετικά γρήγορα οι συνθήκες, ώστε οι εργασίες που θα δημοσιεύονται να συγκεντρώνονται γύρω από ένα θεματικό άξονα συναρτημένο με τις δραστηριότητες του Πανεπιστημίου μας .
Η επιστολή αυτή είναι και πρόσκληση να δημοσιεύσετε τις εργασίες τις δικές σας και των φοιτητών σας στο περιοδικό.
Εργασίες για τον επόμενο τόμο θα αρχίσουν να συγκεντρώνονται από τον Ιανουάριο του 2022 και η έκδοση προβλέπεται να ολοκληρωθεί τον Σεπτέμβριο του 2022.

 

Εκδοση συλλογικού τόμου πρακτικών διεθνούς συνεδρίου "Media Literacy Throughout Life"

Στοιχεία έκδοσης:
Bonfils Ph., Dumas Ph., Massou L., Remond E., Stassin B., Vovou I. (eds), (2021) L’éducation aux médias tout au long de la vie : des nouveaux enjeux pédagogiques à l’accompagnement du citoyen/ Media Literacy Throughout Life: New pedagogical challenges to the accompaniment of the citizen.  Proceedings of the International Conference Ticemed 12, Athens. Association Internationale TICEMED

Μία συνδιοργάνωση των: 
- Institut Méditerranéen des Sciences de l’Information et de la Communication (IMSIC - Université de Toulon et Aix Marseille Universités),  
- Centre de Recherches sur les Médiations (CREM -Université de Lorraine) και  
- Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου 


 

 

Κυκλοφόρησε το τρίτο τεύχος του διεθνούς ηλεκτρονικού επιστημονικού περιοδικού ανοικτής πρόσβασης “Urban Crime - An International Journal” [ISSN 2732-6187], το οποίο εκδίδεται από το Εργαστήριο Αστεακής Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, υπό τη διεύθυνση της Καθηγήτριας Χριστίνας Ζαραφωνίτου και με τη συμμετοχή έγκριτων ακαδημαϊκών στη Συντακτική Επιτροπή. Το περιοδικό φιλοξενείται στον διαδικτυακό χώρο της βιβλιοθήκης του Παντείου Πανεπιστημίου (Panteion University Open Journals) και μπορείτε να διαβάσετε εδώ: https://ojs.panteion.gr/?journal=uc&page=issue&op=view&path[]=29


 

Ανδρέας Ν. Λύτρας
Η Ελληνική Κοινωνία στον 21ο Αιώνα. Αναλύσεις για την Απασχόληση, Εκτιμήσεις για την Κοινωνική Δομή και Απόψεις για την Κρίση,  Εκδόσεις Παπαζήση, 2020. 
  
Το παρόν βιβλίο είναι μια σύνθεση τριών κειμένων. Προβάλλει ένα ευρύ φάσμα θεωρητικών προβληματισμών για την κοινωνική οργάνωση και τους μετασχηματισμούς της. Αναλύει συστηματικά τα δεδομένα της απασχόλησης μιας περιόδου που ξεπερνά τα τριάντα χρόνια. Διά του προηγούμενου εγχειρήματος διευκολύνονται και οι συγκεκριμένες εκτιμήσεις για τις κατανομές των κοινωνικών ομάδων. Μελετά, τέλος, τις κοινωνικές προϋποθέσεις εισόδου της πολιτείας στην εντονότατη και μακρόχρονη δημοσιονομική κρίση ή την απίθανη οικονομική ταλαιπωρία, όπως και την ποιότητα της αντιμετώπισής της. Ιδίως, σε σχέση με τις παρεμβάσεις, για την επίλυση των ελληνικών προβλημάτων, αμφισβητείται τόσο η διανοητική ετοιμότητα των εμπλεκόμενων εθνικών και διεθνών θεσμών όσο και η διεξοδικότητα των ίδιων των επιλογών. Από την αποτίμηση αυτής της, από αρκετές απόψεις, χαμένης δεκαετίας και την οικονομική ή και πολιτική υποχώρηση της κοινωνίας μας, υπάρχει και μια θετική εκβολή: Η αντοχή της εργασιακής αυτονομίας (της συνδυασμένης με την επιβίωση της μικρής ιδιοκτησίας) διατήρησε μερικά από τα πλεονεκτήματα, τα οποία συνέβαλαν στη συμπερίληψη της χώρας στις πιο ευημερούσες, παγκοσμίως. Η σημερινή πρόκληση είναι η ανταπόκριση της εργασιακής αυτονομίας στις απαιτήσεις για συλλογική αξιοποίηση των δυνατοτήτων, που απορρέουν από τις ατομικές ιδιότητες και τα προσωπικά περιουσιακά στοιχεία. Ο αγωγός για τη διεξοδική αντιμετώπιση των κοινωνικών ζητημάτων είναι η μαζική και καινοτομική συνεργατική επιλογή. Ο συνεργατισμός δύναται να σχηματίσει την ενεργή βάση για τη συλλογικότητα, που αναδεικνύει τις ατομικές δυνατότητες, καθώς τα μέλη των συνεργατικών οργανώσεων είναι εργαζόμενοι για δικό τους λογαριασμό. Η εργασιακή αυτονομία, ενισχυμένη με τον δυναμισμό της συνεργατικής συλλογικότητας, θα επιτρέψει την επάνοδο της χώρας στο παγκόσμιο προσκήνιο της πραγματικής κοινωνικής ευημερίας και να πολλαπλασιάσει τις ευκαιρίες για νέες προωθήσεις. 

 

Μαρία Καραμεσίνη

Γυναίκες, φύλο και εργασία στην ΕλλάδαΑθήνα, Νήσος, 2021, 416 σελ.
 
Η είσοδος και η σταθερή ένταξη των γυναικών στην αμειβόμενη εργασία, όπως και ο διαρκής ατομικός και συλλογικός αγώνας τους για οικονομική ανεξαρτησία και εξάλειψη των εις βάρος τους διακρίσεων και των ανισοτήτων φύλου στην αγορά εργασίας, αποτελούν διεθνώς μια «σιωπηλή επανάσταση» που έρχεται από μακριά, διαρκεί πολύ και έχει μέλλον. Στην Ελλάδα η «σιωπηλή επανάσταση» ξεκίνησε στις αρχές του 20ου αιώνα, εξελίχθηκε αργά και επιταχύνθηκε θεαματικά τα τελευταία σαράντα χρόνια. Το βιβλίο παρακολουθεί και ερμηνεύει την ένταξη των γυναικών στην Ελλάδα στο εργατικό δυναμικό και στην αμειβόμενη εργασία και την εξέλιξη των ανισοτήτων φύλου στην αγορά εργασίας από το 1960 έως σήμερα, εξετάζοντας αναλυτικά τους προσδιοριστικούς παράγοντες των φαινομένων σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη μελέτη της επίδρασης της κρατικής παρέμβασης από το 1980 και ύστερα σε τομείς όπως η πολιτική απασχόλησης, το συνταξιοδοτικό σύστημα, η πολιτική κοινωνικής φροντίδας και συμφιλίωσης εργασίας και οικογένειας και η πολιτική ισότητας των φύλων, ευρωπαϊκή και εθνική. Στα κεφάλαια που αφιερώνονται στη δεκαετή οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 και συνεχίστηκε με τα Μνημόνια, εξετάζεται η συμβολή και άλλων πολιτικών (μισθολογική-εισοδηματική, εργασιακών σχέσεων, υγείας, εκπαίδευσης) στη διαμόρφωση ή άμβλυνση των έμφυλων συνεπειών της τόσο στην αμειβόμενη όσο και στη μη αμειβόμενη εργασία, η οποία έχει μείνει έξω από το κάδρο των περισσότερων μελετών της κρίσης.
Το τελευταίο μέρος του βιβλίου δίνει ακόμα μεγαλύτερο βάρος στην ανάλυση των έμφυλων ανισοτήτων στην απλήρωτη οικιακή εργασία φροντίδας, που αποτελούν τον αδύναμο κρίκο της «σιωπηλής επανάστασης». Στην τρέχουσα πανδημία του κορωνοϊού, η εξουθένωση πάρα πολλών γυναικών λόγω της υπερβολικής αύξησης του όγκου οικιακής εργασίας κατά τη διάρκεια του lockdown αλλά και η κοινωνική συνειδητοποίηση της αξίας της «έγνοιας για τον άλλο» και του κοινωνικού ρόλου της φροντίδας, έχουν καταστήσει πλέον επίκαιρη και εφικτή τη φεμινιστική διεκδίκηση μαζικών κοινωνικών επενδύσεων στην «οικονομία της φροντίδας», ως προϋπόθεση για την κοινωνική ευημερία και την έμφυλη ισότητα.

 

Πλειοψηφική και μειονοτική επιρροή, Κοινωνιακά νοήματα και γνωστικές επεξεργασίες. Επιστημονική επιμέλεια: Στάμος Παπαστάμου, Αντώνης Γαρδικιώτης, Γεράσιμος Προδρομίτης, 2020, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΔΙΟ.

H έρευνα πάνω στην πλειοψηφική και τη µειονοτική επιρροή εξετάζει πώς οι οµάδες επηρεάζουν τις στάσεις, τις σκέψεις και τις συµπεριφορές των ατόµων, των οµάδων και της κοινωνίας στο σύνολό της. Η εκδοτική αυτή συλλογή συγκεντρώνει πρόσφατες µελέτες από µια διεθνή οµάδα επιστηµόνων και αντιπροσωπεύει µια ποικιλοµορφία θεωρητικών προσεγγί­σεων πάνω στην πλειοψηφική και τη µειονοτική επιρροή.
 Στον τόµο επιχειρείται µια σχολαστική αξιολόγηση των σηµαντικών εξελίξεων στη µελέτη αυτών των φαινοµένων, µε ιδιαίτερη έµφαση στον τρόπο µε τον οποίο οι ενεργές µειονότητες µπορούν να επηρεάσουν τη σκέψη και τη συµπεριφορά των ανθρώπων, να παλέψουν ενάντια στη συµµόρφωση και να συµβάλλουν στην πραγµατική κοινωνική αλλαγή. ∆ιερευνώνται, ακόµη, τα ακόλουθα θέµατα:
 •    Κοινωνικές διεργασίες έναντι γνωστικών διεργασιών κοινωνικής επιρροής: συνεργασία έναντι ανταγωνισµού.
 •    Πλειοψηφική και µειονοτική επιρροή: µια ενιαία ή µια διττή κοινωνιοψυχολογική διαδικασία;
 •    Η µεταστροφή έναντι της ιδιοποίησης των µειονοτικών ιδεών.
 •    ∆ιαφορετικοί µετα-θεωρητικοί αναστοχασµοί πάνω στην έρευνα της κοινωνικής επιρροής.
 Εξετάζονται, επίσης, οι νέες προοπτικές για µελλοντική έρευνα, πολλές από τις οποίες προέκυψαν από την πρόσφατη τάση σύζευξης των δύο διαφορετικών θεωρητικών παραδόσεων της επιρροής και της πειθούς.
 Η εστίαση του βιβλίου στην κοινωνιακή διάσταση της κοινωνικής επιρ­ροής βοηθά να καλυφθεί το θεωρητικό και επιστηµολογικό κενό στη σχετική βιβλιογραφία. Η ισορροπηµένη και εµπεριστατωµένη παρουσίαση των ξεχωριστών θεωρητικών και επιστηµολογικών προσεγγίσεων που επιστρατεύουν δραστήριοι/ες και σηµαντικοί/ές ερευνητές/τριες στον τοµέα αυτό καθιστά το βιβλίο ένα απαραίτητο ανάγνωσµα για τους προχωρηµένους σπουδαστές και σπουδάστριες της κοινωνικής ψυχολογίας αλλά και για τους ειδικούς του πεδίου.

 

Ζαραφωνίτου Χ., Τσίγκανου Ι., Συνεργασία: Χ.Τάτση και Ομάδα έργου, Πλαίσιο κανόνων ηθικής και δεοντολογίας της εγκληματολογικής έρευνας. Υπό το πρίσμα του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων (ΓΚΠΔ). Π.Μ.Σ. «Εγκληματολογία» Παντείου Πανεπιστημίου, Σχεδιασμός και δημιουργία: Διόνικος, Αθήνα, 2020.

Οι κανόνες με βάση τους οποίους πρέπει να επιτελείται μια ερευνητική εργασία με εμπειρική βασιμότητα και αξιοπιστία έχουν διατυπωθεί σε Κώδικες Ηθικής και Δεοντολογίας της Έρευνας, τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς, εδώ και δεκαετίες. Το πεδίο αυτό ενισχύθηκε θεσμικά, σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, μέσα από τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Ωστόσο, στο πεδίο της Εγκληματολογίας η απαιτούμενη εναρμόνιση στην ερευνητική πρακτική παρέμενε ζητούμενο. Ο παρών τόμος φιλοδοξεί να καλύψει αυτό το κενό και να προμηθεύσει την ακαδημαϊκή και ερευνητική κοινότητα με ένα μεθοδολογικό εργαλείο, το οποίο αφενός υπενθυμίζει τις βασικές αρχές και αξίες της εμπειρικής έρευνας και αφετέρου καθοδηγεί με ακρίβεια και ασφάλεια την ερευνητική πρακτική σε θέματα σχετικά με την προστασία των προσωπικών δεδομένων όλων των συμμετεχόντων. Τα προλογικά σημειώματα έγκριτων ακαδημαϊκών και ειδικών τόσο σε θέματα ηθικής και δεοντολογίας της έρευνας, όσο και σε θέματα προστασίας προσωπικών δεδομένων με βάση την κείμενη νομοθεσία, προσθέτουν στον επιστημονικό προβληματισμό και τη δημόσια συζήτηση. Η ένταξη, τέλος, του ανά χείρας τόμου στη σειρά Εγκληματολογικές Μελέτες του Π.Μ.Σ. «Εγκληματολογία» του Παντείου Πανεπιστημίου, αναδεικνύει τη σημαντικότητα του εγχειρήματος που συνιστά αναμφίβολα μια μοναδική συμβολή στην τρέχουσα βιβλιογραφική παραγωγή στη χώρα μας.

 

Crisis’ Representations: Frontiers and Identities in the Contemporary Media Narratives
Υπό επιστημονική διεύθυνση Χριστιάνας Κωνσταντοπούλου στη σειρά Studies in Critical Social Sciences, Δεκέμβριος του 2020, ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ BRILL

Ο τόμος (με επιλεγμένες έρευνες από το Διεθνές Συνέδριο που οργανώθηκε τον Νοέμβριο του 2019 στην Αθήνα, από το EURCECOM/ ΕΜΣΜΕ –Εργαστήριο Μελέτης Ευρωπαϊκής Επικοινωνίας του Παντείου) με θέμα Filmic and Media Narratives of the Crisis: Contemporary Representations, περιέχει αναλύσεις ερευνητών από τη Γαλλία, την Ελλάδα, την Ιταλία και τη Ρουμανία, με έμφαση στην ανάλυση των κοινωνικών αναπαραστάσεων και μύθων που προβάλλονται από τα μέσα επικοινωνίας ειδικά στον Ευρωπαϊκό Νότο.
Παπαθεοδώρου Χρίστος, Μισσός Βλάσης και Παπαναστασίου Στέφανος (2020)Κοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης και των πολιτικών λιτότητας στην Ελλάδα. Επιστημονικές Εκθέσεις 13, Αθήνα: ΙΝΕ ΓΣΕΕ 
Αντικείμενο αυτού του βιβλίου είναι η αποτύπωση και η κριτική αποτίμηση των κοινωνικών επιπτώσεων της κρίσης και των πολιτικών λιτότητας στην Ελλάδα, εστιάζοντας στην ανισότητα και στις συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού. Έμφαση δίνεται στην ανάδειξη των επιπτώσεων της εσωτερικής υποτίμησης στο σύστημα κοινωνικής προστασίας. Τα ευρήματα της έρευνας καταδεικνύουν τις καταστροφικές επιπτώσεις της κρίσης και των πολιτικών λιτότητας στα επίπεδα διαβίωσης του πληθυσμού. Παράλληλα, οι πολιτικές αυτές αποδυνάμωσαν περαιτέρω τον ήδη αδύναμο διανεμητικό ρόλο της κοινωνικής προστασίας της χώρας, με προφανείς τις επιπτώσεις στη δραματική επιδείνωση των δεικτών φτώχειας και αποστέρησης του πληθυσμού. 
Παπαθεοδώρου Χρίστος και Σακελλαρόπουλος Θεόδωρος (Επιμ.) (2020)Τα Οικονομικά της Κοινωνικής Πολιτικής. Αθήνα: ΔΙΟΝΙΚΟΣ  
Σκοπός του τόμου  είναι να εισαγάγει και να εξοικειώσει τους αναγνώστες  στις θεωρίες και τις μεθόδους της επιστήμης της οικονομίας που σχετίζονται με την ανάλυση των κοινωνικών προβλημάτων και την Κοινωνική Πολιτική. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην παρουσίαση εναλλακτικών θεωρητικών «παραδειγμάτων», πέραν του κυρίαρχου νεοκλασικού παραδείγματος, ενθαρρύνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την κριτική σκέψη, διδασκαλία και έρευνα. Οι επιμέρους θεματικές του τόμου  αποτελούν εξειδικευμένα τμήματα της οικονομικής ανάλυσης που συνήθως διδάσκονται σε προχωρημένο επίπεδο με τη χρήση απαιτητικών τεχνικών. Το βιβλίο αυτό αποφεύγει, όσο είναι δυνατόν, την χρησιμοποίηση υπερβολικά εξειδικευμένων τεχνικών και φορμαλισμών και δίνει έμφαση στην αξιωματική θεμελίωση των βασικών επιχειρημάτων και υποθέσεων. Τα επιμέρους κεφάλαια είναι εύκολα κατανοητά από κοινωνικούς επιστήμονες και φοιτητές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις μεθόδους και τα εργαλεία της επιστήμης της οικονομίας. Στόχος των συγγραφέων είναι η δημιουργία των κατάλληλων ερεθισμάτων στον αναγνώστη για μία κριτική πρόσληψη  των  πτυχών, προϋποθέσεων και συνεπειών που θέτει η επιστήμη της οικονομίας στην κατανόηση και ερμηνεία των διαφόρων κοινωνικών προβλημάτων αλλά και στον γενικότερο  ρόλο της Κοινωνικής Πολιτικής στην  προαγωγή της κοινωνικής ευημερίας.
Καντζάρα Βασιλική, Η εκπαίδευση σε συνθήκες κρίσης στην Ελλάδα (2009-2014). Επιπτώσεις και πολιτικές - μια κοινωνιολογική προσέγγιση, Αθήνα: εκδ. Gutenberg.  
Τι άλλαξε στην εκπαίδευση σε συνθήκες κρίσης; Το ερώτημα αυτό αποτέλεσε το νήμα στην προσπάθειά μας να μελετήσουμε τις επιπτώσεις της κρίσης στην εκπαίδευση στην Ελλάδα.
Η απάντηση στο άνω ερώτημα αποτέλεσε ένα ταξίδι, ούτως ειπείν, αρχίζοντας από τα διαθέσιμα ποσοτικά δεδομένα αναφορικά με μια μεγάλη σειρά δεικτών από διεθνείς οργανισμούς σχετικά με την εκπαίδευση. Κατόπιν αναλύονται οι πολιτικές για την εκπαίδευση υπό το πρίσμα των αλλαγών που εισήχθησαν σ’ αυτήν και η ερμηνεία τους παραπέμπει στην ορθολογικοποίηση των θεσμών. Τέλος αναφερόμαστε στο κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε και εδραιώθηκε στη χώρα μας κατά την υπό εξέταση περίοδο (2009-2014), που κάλυψε ζωτικούς τομείς της κοινωνικής ζωής.
Η ανά χείρας εργασία απευθύνεται σε ερευνητές, φοιτητές, επιστήμονες και σε κάθε σκεπτόμενο πολίτη, που ενδιαφέρεται και μελετά θέματα, τα οποία άπτονται της εκπαίδευσης και της σχέσης της με την κοινωνία.
Ritzer G. & Stepnisky J. Κλασική Κοινωνιολογική Θεωρία (Επιστημονική επιμέλεια Βασιλική Καντζάρα, μετάφραση Αδριανός Φριλίγγος), εκδ. Gutenberg.  
Το εγχειρίδιο Κλασική κοινωνιολογική θεωρία παρέχει εποπτεία του έργου των κλασικών θεωρητικών της κοινωνιολογίας καθιστώντας το πιο σύγχρονο, ενώ μας φέρνει και σε επαφή με τη σύγχρονη εργογραφία, τη συνέχεια της σκέψης των κλασικών κοινωνιολόγων καθώς και του αντικειμένου της κοινωνιολογίας, που έχει εμπλουτιστεί ως προς τις θεματικές και την ιδιαίτερη οπτική γωνία που χαρακτηρίζει αυτή την επιστήμη.
Ο τόμος αυτός είναι ένα πολύτιμο βοήθημα για τη φοιτητιώσα νεολαία, τους ερευνητές και τις ερευνήτριες, τους καθηγητές και τις καθηγήτριες, όπως και για κάθε σκεπτόμενο πολίτη που ενδιαφέρεται για θέματα κοινωνικής-κοινωνιολογικής θεωρίας.
Ένας αιώνας διεθνών σχέσεων, 1919-2019 
Πλήρης βιβλιογραφία: Ανδρέας Γκόφας, Γιώργος Λ. Ευαγγελόπουλος, Μαριλένα Κοππά, 2020, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΔΙΟ.  
Ο επετειακός τόμος «Ένας Αιώνας Διεθνών Σχέσεων, 1919-2019» μόλις εκδόθηκε. Αποτελούμενος από 50 κεφάλαια, προσφέρει μια εποπτική απεικόνιση της σημερινής κατάστασης στο ακαδημαϊκό πεδίο των Διεθνών Σχέσεων, ενώ, από πλευράς συμμετοχών σε αυτόν, είναι απολύτως αντιπροσωπευτικός του επιστημονικού δυναμικού της ελληνικής διεθνολογικής κοινότητας. Αφορμή αυτού του συλλογικού εγχειρήματος αποτίμησης ενός αιώνα διεθνολογικού στοχασμού αποτέλεσε η συμπλήρωση μιας εκατονταετίας από την ίδρυση της πρώτης έδρας Διεθνούς Πολιτικής, το 1919, αλλά και η συμπλήρωση τριάντα ετών από την ίδρυση του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (Ι.ΔΙ.Σ.) του Παντείου Πανεπιστημίου.
Κώστας Ήσυχος, Δημήτρης Καλτσώνης  
Πόλεμος ή Ειρήνη. 6 σημεία για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την εξωτερική πολιτική, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΠΟΣ
Σε ποιο διεθνές περιβάλλον βρίσκεται η Ελλάδα; Ποια είναι η Τουρκία σήμερα και τι πραγματικά επιδιώκει; Τι είναι η αιγιαλίτιδα ζώνη, η υφαλοκρηπίδα, η ΑΟΖ, οι “γκρίζες ζώνες”; Έχει δίκιο η Ελλάδα; Μπορούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ να βοηθήσουν τη χώρα μας; Ποιά μπορεί να είναι η συμβολή των διεθνών οργανισμών, άλλων δυνάμεων όπως η Ρωσία ή η Κίνα; Ποιά αμυντική πολιτική χρειάζεται η χώρα μας; Πώς πρέπει να χειριστεί τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής; Τι πρέπει τελικά να γίνει;
Ελένη Πρόκου, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΣΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ∆ΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΝΙΚΟΣ  
Τo Βιβλίο αυτό επιχειρεί να αναλύσει και να ερμηνεύσει τις πολιτικές για την εκπαίδευση ενηλίκων και τη διά βίου μάθηση στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Στο κέντρο του ενδιαφέροντός του είναι η Ευρώπη, υπό την έννοια τόσο της συγκριτικής μελέτης των εν λόγω πολιτικών σε επιλεγμένες ευρωπαϊκές χώρες όσο και της ανάλυσης και ερμηνείας της ευρωπαϊκής πολιτικής για τη διά βίου μάθηση. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στις επιδράσεις της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διά βίου μάθηση στην Ελλάδα, καθώς και στην περιγραφή του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των βασικών φορέων εκπαίδευσης ενηλίκων στη χώρα μας. Το παρόν βιβλίο φιλοδοξεί, έτσι, να συμβάλλει στην κατανόηση της εξέλιξης του πεδίου της εκπαίδευσης ενηλίκων/διά βίου μάθησης στην Ευρώπη και την Ελλάδα, και να θέσει το πλαίσιο προβληματισμού για περαιτέρω έρευνα στις πολιτικές για το εν λόγω πεδίο. Απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, φοιτητές, εργαζόμενους και γενικότερα σε όσους ασχολούνται με την εκπαίδευση.
Έφη Λαμπροπούλου  
Κοινοπρακτικά σχήματα και μορφές εκχώρησης λειτουργιών των καταστημάτων κράτησης σε ιδιώτες. Διεθνής και ευρωπαϊκή εμπειρία, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗ
Οι δημόσιες φυλακές σε όλο τον κόσμο έχουν υποστεί σκληρή και κατεδαφιστική κριτική. Όλο και περισσότερες χώρες χρησιμοποιούν με κάποια μορφή τις υπηρεσίες του ιδιωτικού τομέα για τη λειτουργία των σωφρονιστικών καταστημάτων. H εμπλοκή του έχει κάποια ισχυρά πλεονεκτήματα και απτά οφέλη, αλλά υπάρχουν και σοβαροί πολιτικοί και ανθρωπιστικοί κίνδυνοι. Οι κίνδυνοι αυτοί μεγαλώνουν, όταν το κίνητρο της μείωσης του κόστους αρχίσει να γίνεται ολοένα και πιο έντονο. Υπάρχουν όμως ενδείξεις ότι, εφόσον οι φυλακές στις οποίες συμμετέχει ο ιδιωτικός τομέας είναι σωστά οργανωμένες και λογοδοτούν δημοσίως, μπορούν να παρακινήσουν τη βελτίωση όλου του σωφρονιστικού συστήματος και να συμβάλουν στην αξιοπρεπή έκτιση της ποινής. Οι μορφές συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που χρησιμοποιούν για τις φυλακές η Γαλλία και η Γερμανία δείχνουν να λειτουργούν ικανοποιητικά.
Μαρία Μενγκ-Παπαντώνη Η εκπροσώπηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ευρωζώνης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Πρόλογος: Χάρης Ν. Ταγαράς. ΕΚΔΟΣΗ ΝΟΜΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ  
Το έργο «Η Εκπροσώπηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ευρωζώνης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο» προσεγγίζει κριτικά το νομικό σύστημα του ΔΝΤ, τις αρχές που διέπουν την ένταξη σε αυτό, καθώς και τους κανόνες του ενωσιακού δικαίου για τις εξωτερικές αρμοδιότητες της Ένωσης, δίνοντας έμφαση στα ειδικότερα ζητήματα που ανακύπτουν από την κατανομή των αρμοδιοτήτων ανάμεσα στην ΕΕ και τα κράτη μέλη σε σχέση με το ΔΝΤ. Το βιβλίο αποτελεί απαραίτητο βοήθημα για νομικούς και ερευνητές που ασχολούνται εν γένει με το ενωσιακό δίκαιο και το δίκαιο του ΔΝΤ.
Χριστιάνα Κωνσταντοπούλου (επιμ.),  
Représentations sociales et discours médiatiques. La “crise” comme narration contemporaine. Paris, L’ HARMATTAN.
Άρθρα που βασίζονται στις εισηγήσεις του συνεδρίου  που οργανώθηκε πέρυσι τον Νοέμβριο από το παντειακό εργαστήριο ΕΜΣΜΕ (EURCECOM).